Heidi Schilperoord van Reistop5.com vertrok in 2017 voor een jaar met de zeilboot richting de Cariben. Droom mee!
Misschien volg je haar op Instagram: Heidi van Reistop5. Heidi is reisblogger en maakt de mooiste trips. Een van haar gaafste reizen: een zeiltrip van Nederland naar het Caribisch gebied. Ik sprak Heidi over deze zeilreis.
Kan je jezelf even voorstellen?
“Ik ben Heidi Schilperoord, 35 jaar, en woon samen met mijn man en labradoodle sinds een jaar op het prachtige Schiermonnikoog. Op dit moment ben ik het grootste gedeelte van mijn week bezig met het schrijven van content voor mijn website www.reistop5.com. Ik ben opgeleid als maatschappelijk werker maar daar heb ik de laatste jaren minder mee gedaan. Na een lange zeilreis, waar ik straks meer over vertel, heb ik besloten vooral te doen waar ik gelukkig van word. En dat is met name schrijven over mooie plekken die ik bezoek. De reisbranche heeft mij altijd al getrokken.”
Je bent in 2017/2018 van Nederland naar Curaçao gezeild. Vertel?
“In 2017 zijn mijn man ik, op een 11 meter lange zeilboot, vertrokken van Harderwijk voor een reis rond de wereld. Dat laatste hebben we niet gehaald, maar we zijn wel ver gekomen. Via België, Frankrijk, Spanje, Portugal, Marokko en de Canarische Eilanden naar Kaapverdië. Vanaf Kaapverdië ben ik naar Suriname gevlogen en is mijn man, samen met een kennis, de oceaan overgezeild. Vanaf Suriname zijn we verder gezeild naar het Caribisch gebied, langs Tobago, Grenada, the Grenadines, de Tobago Cays, St. Vincent, St. Lucia, Martinique, Dominica, Antigua, Barbuda, St. Maarten, Anguilla, Bonaire en Curacao. In totaal zijn we een jaar onderweg geweest . Uiteindelijk zijn we met de reis gestopt in verband met mijn blijvende zeeziekte. Daarom zeilde ik ook niet mee van Kaapverdië naar Suriname. Onze droom was vanaf Curaçao door het Panama-kanaal richting Frans-Polynesië te zeilen. Dat hebben we dus niet gehaald, maar ik weet zeker dat we het nog een keer gaan doen (en dan op een catamaran).”
Wanneer en waarom besloot je dit te gaan doen?
“In 2015 trouwde ik niet alleen met mijn man, maar ook met zijn droom op de wereld over te zeilen. Hij is een enorme avonturier en niets is hem gek genoeg. Een normaal leven in een rijtjeshuis met een auto voor de deur en een 9-tot-5-baan is zijn ‘worst case scenario’. Ik houd ook van reizen maar ben zeker niet zo avontuurlijk als hij is. Ik wil graag veel reizen maar hecht daarnaast ook waarde aan een eigen plekje. Met een zeilboot reizen leek me dan wel een goede manier om mijn ‘thuis gevoel’ mee te nemen over de hele wereld. Dat ik nog nooit had gezeild zag ik al grappige bijzaak. Op een windstille dag nam mijn man me mee zeilen. De omstandigheden waren fantastisch en ik dacht, als dit zeilen is, dan ga ik mee op wereldreis.”
Welke voorbereidingen heb je getroffen om deze reis te maken?
“We hebben 1,5 jaar voor vertrek de zeilboot gekocht. Voor we een juiste keuze konden maken hebben we ongeveer 20 zeilboten bekeken en uren lang gezocht op internet. Mijn man had al veel kennis van zeilboten dus daar kon ik op mee liften. Daarnaast is hij – nadat ons plan concreet werd – begonnen met de zeevaartschool in Enkhuizen. Uiteraard moest ik ook aan de bak: ik volgde een zeezeilcursus, haalde mijn vaarbewijs, volgde een cursus Marcom B (voor het bedienen van de Marifoon) en ging zelfs mee naar cursussen als dieseltechniek en elektra aan boord. Een jaar lang hebben we elke dag aan de boot geklust. Overdag werkten we en in de avonden maakten we de boot in orde. Ik verfde de hele binnenkant van ons schip (voor het huis-gevoel), we plaatsten een watermaker, installeerden zonnepanelen, lieten de zeilen repareren, plaatsen nieuwe waterzakken en ga zo maar door.”
Hoe ging de reis in zijn werk? Hoe zag een zeildag er meestal uit?
“Omdat ik het toch allemaal wel wat spannend vond, hadden we besloten twee vrienden mee te nemen op de boot. Op 1 juli 2017 vertrokken we. Na twee maanden bleek ons schip toch te klein te zijn voor vier personen en gingen zij van boord. We zijn precies een jaar onderweg geweest en hebben ons schip uiteindelijk op Curaçao verkocht. Uiteraard was de zeilboot enkel het middel om ons te verplaatsen. Dit betekent dat we genoeg tijd hadden om de plekken waar we naartoe zeilden te verkennen. Zo bleven we drie weken in Spanje, drie weken in Portugal, twee weken in Marokko, vier weken op de Canarische eilanden en een maand in Suriname.
Een dag op een ankerplek zag er zo uit: wakker worden rond 09:00 uur, een duik in de zee, afspoelen op het dek, ontbijten in de kuip, met de bijboot naar de kant, met de bus naar een stadje, rondwandelen, met de bus terug, groente en fruit halen op een marktje, met de bijboot terug naar de zeilboot, zwemmen rond de boot, bbq’en op het strand, een spelletje in de kajuit en dan lekker op tijd slapen.
Wanneer we op zee waren zag een dag er natuurlijk heel anders uit. Wij hielden een wachtschema van ‘3 uur op, 3 uur af’ aan, zowel dag- als nacht. Dit betekent dat je elkaar een groot gedeelte van de dag ‘misloopt’. Wanneer ik buiten de wacht hield, dan sliep mijn man, en andersom. Aangezien ik vaak zeeziek was draaide mijn man regelmatig extra wachten. Je kunt je wel voorstellen hoe moe hij was aan het einde van een meerdaagse zeiltocht. Wanneer we beide wakker waren overdag, dan lunchten we samen, deden we ons best om een lekkere vis te vangen, deden we wat klusjes aan boord, kletsen we over bestemmingen en deden we bij goede omstandigheden een spelletje.”
Wat is je het meest tegengevallen aan je zeiltrip?
“Dat zijn best wat verschillende dingen. Daar ben ik graag open over, maar zie ze in het perspectief van de positieve punten. Die zijn me voornamelijk bij gebleven!
De donkere nachten op zee vond ik super zwaar. Zeezeilen is namelijk niet zoals mijn eerste zeilervaring op een windstil meertje. Een swell van een paar meter, vaak nog wat windgolven er bovenop en uiteraard een flinke portie gewone wind. Dan zat ik buiten in de kuip, met mijn zwemvest aan en vastgehaakt aan boord (want je zou maar van de boot vallen wanneer de ander slaapt) en vroeg ik me af waarom ik dit ook alweer wilde. De zeeziekte maakte het voor mij natuurlijk ook erg zwaar, waardoor ik minder kon genieten van zeiltochten.
Zeilen langs landen als Venezuela, waar tot op de dag van vandaag piraten actief zijn, vond ik ook erg spannend. Het comfort aan boord hield ook wat te wensen over (hoe prachtig ons schip ook was). Zo douchte ik me achterop de boot met een grote plantenspuit. Dat is best lastig wanneer je erg lang haar hebt. De eerste paar weken is dat leuk, daarna wil je gewoon een warme douche.”
Wat is je mooiste herinnering aan de trip?
“Ach, dat zijn er zoveel. Wanneer ik daar over nadenk vallen de slechte herinneringen weg. Een prachtige zeilnacht wanneer de omstandigheden wel goed waren, een hemel vol ontelbare sterren, de hechte band die we met andere zeilers opbouwden, de rijkdom van het reizen an sich, ankeren op waanzinnig mooie plekken waar we anders nooit zouden komen (Tobago Cays, Union Island), een maand lang met onze zeilboot op de Suriname Rivier liggen, het delen van onze verhalen via een blog en vlogs: het houdt niet op. Fantastisch!”
Zou je het nog eens doen?
“Ja, zeker! Geen idee wanneer en hoe, maar dat we het nog een keer gaan doen is bijna een feit. Misschien op een catamaran, waar ik minder last heb van zeeziekte. De droom van mijn man om de hele wereld rond te zeilen bestaat nog steeds, ook al zijn we heel blij dat we dit al hebben mogen doen, ik hoop dat we het rondje ooit helemaal afmaken.”
Tips voor mensen die ook eens zo’n trans-Atlantische zeiltrip willen maken?
“Voorbereiding is key! Wij waren vergeleken met anderen maar ‘matig’ voorbereid. De meeste zeilers zijn hier jaren mee bezig. Het is een groot iets, waarbij veiligheid een hele belangrijke rol speelt. Zo hadden wij tijdens de zeiltocht van Marokko naar de Canarische eilanden (vijf dagen) te weinig diesel mee. We hadden wind verwacht, maar die bleef uit. Na drie dagen was onze diesel op en dobberden we rond op zee. Dat kan je wel even volhouden maar niet te lang. Gelukkig zeilden we met andere zeilers waarvan we, op een hele creatieve manier, diesel hebben gekregen. Je kunt natuurlijk niet zomaar langs gaan bij elkaar, de golven en swell zijn daar te groot voor. Je moet dus altijd aan van alles en nog wat denken. Overal meerdere scenario’s voor uitschrijven.
Dus: wil je dit ooit doen? Ga dan eerst eens met iemand mee zeilen. Volg een cursus. Boek een zeilvakantie in Griekenland, met schipper. Lees boeken. Leer van ervaren zeilers. Leer weerkaarten lezen (dat is echt heel belangrijk), spaar veel geld (want zeilen en alles wat daar mee te maken heeft is super duur), droom en maak je dromen waar.”
Drie dingen die je echt moet meenemen tijdens zo’n trip?
“Een watermaker, zonnepanelen en een reddingsvlot. Vooral die eerste twee vonden wij erg prettig zodat we zelfvoorzienend konden zijn. Lekker met je zeilboot dobberen bij een onbewoond eiland en nergens naar toe hoeven omdat je alles zelf kunt regelen.
Daarnaast was ik ‘chef veiligheid’ bij ons aan boord. Zo hadden we een zeer uitgebreide scheepsapotheek (lees: vijf dozen vol medicatie, want wanneer je op zee bent en ziek wordt, heb je niet zomaar hulp) en een heel goed reddingsvlot.
Drie andere, persoonlijke dingen waar ik erg blij mee was: van mijn familie kreeg ik 52 kaartjes mee, voor elke week van het jaar. Dat was genieten, want ik miste ze erg! Daarnaast had ik een blender op 12V, waardoor ik lekkere smoothies kon maken. En uiteraard heel goede haar- en gezichtsverzorging. Want geloof me, een jaar in de zon en op het water is niet niets! Hoeden en petten zijn dus ook een must-have. Een e-reader en tablet met Netflix zijn onmisbaar. Hilarisch wanneer ik tijdens mijn wacht midden op zee soms even lekker een serie kon kijken.”
Meer weten?
Iedereen die informatie nodig heeft of vragen heeft over een zeilreis als deze, mag Heidi benaderen. Mail naar info [at] reistop5.com
Zou jij het eens willen, een reis per zeilboot?
Super leuk artikel geworden! Thanks 🙂
Thanks! Bedankt voor het interview!