Foto: Yvonne Poels (in Costa Rica)
Vier voorbeelden waarom ik in yoga en meditatie geloof. En hoe ik van nuchter no-nonsense meisje naar spiritueel no-nonsense meisje ging…
Op mijn telefoon staat een meditatie-app. Ik ben minimaal één keer per week in een yogaschool te vinden. En ik droom ervan ooit eens een maand in een retreat in Azië te zitten. Ho, wacht eens even! Hoe ben ik dat spirituele meisje geworden dat ik nooit dacht te zijn? Ik neem je mee in mijn spiritual journey en laat je – hopelijk – inzien dat spiritualiteit niets met gebakken lucht te maken heeft.
Yoga-ontgroening
Wanneer beoefende ik voor het eerst yoga? Ik herinner me mijn eerste keer niet. Was het die ene keer aan het strand in Vietnam (2011)? Ik weet dat ik al eens yoga deed toen ik nog in Amsterdam woonde (2008-2014). Ik deed Bikram-yoga in Zuid en later op de Overtoom. Toen ik naar Utrecht verhuisde in 2014 kocht ik een rittenkaart bij Bikram Yoga Utrecht. Maar ik maakte pas écht kennis met yoga toen ik mijn yoga-challenge deed bij Yogaya in 2015.
Zen in vijf weken (2015)
Meditatie-ontgroening
Hoewel ik aan het begin van de jaren ’10 dus langzamerhand veranderde in een yogameisje, was meditatie nog lange tijd vreemd voor me. Mijn eerste meditatieles was op Bali, aan het einde van mijn reis in 2015. Het was een bijzondere ervaring, maar desondanks bleef ik sceptisch. Waarom ik toch ging? I wanted to know what the fuss was all about. Tijdens deze meditatieles moesten we als groep in een kring gaan zitten en in- en uitademen wanneer onze yogaleraar – een typische Indiaas-ogende man met tulband) dat zei. Er begonnen verschillende mensen te huilen of hijgen, iets waar de man ons vooraf voor gewaarschuwd had. ‘Heftige emoties zouden los kunnen komen’, had hij gezegd. Naar mijn mening precies de reden dat mensen hun emoties lieten gaan. Het was toegestaan. Zat meditatie dan allemaal tussen onze oren?
The journey continues
Het duurde nog bijna een jaar voor ik doorkreeg dat zelfs als meditatie tussen ons oren zat, dat niet betekende dat meditatie onzin was. Als we geloven dat we door meditatie rustiger worden, wat maakt het dan uit dat we onszelf foppen of niet? Bovendien zit meditatie níet tussen onze oren. Althans, het gebeurt wel degelijk in ons hoofd, maar alles wat in ons hoofd gebeurt ís echt. Cogito ergo sum, you know? Het effect van meditatie is wetenschappen bewezen. En yoga bleek simpelweg meditatie door lichaamsoefeningen te zijn. Finally, I got it!
Yoga Barn (Ubud, Bali)
Mijn eerste ‘zen-ervaring’?
In de zomer van 2017 had ik een zomerabonnement bij Yogaya. Tijdens een chakra-yogales maakte ik voor het eerst kenns met een fenomeen dat ik nu maar even als zen-ervaring omschrijf. De docent droeg ons op ‘gewoon te bewegen zoals we wilden, doen wat goed voelde’. En dus begon ik te bewegen… en bleef bewegen. Na een tijdje – waarvan ik geen idee heb hoelang het was – stopten we en vroeg de docent naar onze ervaringen. Sommige deelnemers hadden de oefening als vervelend ervaren. Ik daarentegen was euforisch. Al begon ik mij af te vragen of ik de muziek die ik tijdens de oefening gehoord had, had verbeeld… Dat bleek niet zo te zijn, maar dat ik me dit überhaupt afvroeg gaf voor mij al aan dat ik echt even ‘van de wereld’ was geweest. Wauw!
In the flow
Een ander bijzonder moment ervaarde ik in de winter van 2017-2018 tijdens een les Yoga flow bij Yoga Moves. Ook hier kregen we weer een ‘vrije’ opdracht, om een soort cat-cow-pose te beoefenen, hoe dat voor ons fijn voelde. Maar in aanvulling op het zen-moment bij Yogaya verloor ik hier even mijn ‘bewustzijn’. Ik lag niet op de grond hoor, maar ik weet nog dat ik besefte dat ik even geen controle meer had over het hier en nu, alsof ik in een andere dimensie was. Een sub-bewustzijn? Geen idee wat het was, maar toen ik mezelf weer in het ‘normale’ bewustzijn had gekregen, was de les al doorgegaan. Ik schrok ervan. Hoelang was ik in deze trance geweest? En hadden de anderen mij raar zien doen? Een beetje eng, maar tegelijkertijd kicken om te ervaren dat ik even weg was!
Ommmmmmmm
Mindhacking
Dit voorjaar had ik mijn derde besef-momentje. Het besef dat meditatie écht iets met je doet. Dat ik het onder de knie krijg. Ik woonde een mindhacking-workshop bij van Bart van Live Rewired. Bart legde niet alleen uit waarom meditatie werkt, wat het doet, en welke onderzoeken dat allemaal ondersteunen, ook heeft hij een begeleide meditatie gedaan. Deze meditatie was anders dan eerdere guided meditations die ik heb gedaan. Bart was meer een motivational speaker die me mee nam in mijn eigen fantasie. Een soort visualisatie of NLP misschien. De meditatie duurde twaalf minuten, maar voor mijn gevoel was het in een paar minuten voorbij. Magisch en zeer goed voor je stip op de horizon. Tijdens de meditatie durfde ik echt te dromen.
Restorative yoga
Een laatste toffe ervaring had ik in juli 2018. Na al ruim een half jaar wekelijks yin yoga besloot ik een nog rustigere vorm van yoga te gaan proberen (lang leve OneFit): Restorative Yoga. Restorative Yoga richt zich op het loslaten van spanning, het ontwikkelen van lichamelijk en geestelijk bewustzijn en persoonlijke coping, de manier waarop je met problemen en stress omgaat. Eigenlijk kwam het er op neer dat ik een uur op een mat op de gornd heb gelegen, met kussens ondersteund en begeleid met rustige muziek. Voor mijn gevoel heb ik 20 minuten uitgerust, twee ademhalingsoefeninen gedaan en weer uitgerust en toen was het uur voorbij. Mijn hoofdpijn was verdwenen en ik voelde me herboren, energiek en tegelijkertijd zeer relaxed. Wauw, dit ga ik vaker doen!
Namaste in LA!
Mijn journey
Het is leuk te merken dat ik steeds meer open ga staan voor yoga en meditatie en er ook steeds beter in word. Al denk ik dat dat geen toeval is. Als je er meer voor openstaat schijn je ook dieper te kunnen gaan, en als je het vaker ervaart ga je er ook meer in geloven. Je merkt simpelweg dat het wat doet. Ik benieuwd waar deze spirituele reis me nog gaat brengen!
Doe jij aan yoga en/of meditatie? En waardoor ben jij ermee begonnen of erin gaan geloven?
