Na ruim een jaar reizen en werken is Imke terug in Nederland. Het einde van haar bestaan als digital nomad? Imke deelt haar bevindingen en voor- en nadelen van haar hereniging met Nederland.
Na dertien maanden in Latijns-Amerika gewoond en gewerkt te hebben ben ik inmiddels alweer zo’n vier maanden op Nederlandse bodem. Waar ik vanuit Mexico in de laatste week voor vertrek begon te twijfelen en dacht binnen twee weken na thuiskomst ons kikkerlandje weer te zullen verlaten (tickets naar Spanje en Medellin waren al gespot) voel ik me tegen alle verwachtingen in bijzonder goed en op mijn plek hier. Desalniettemin doet zo’n ’terugkomst absoluut het een en ander met je. Dit zijn zeven dingen die me tot dusver vooral opvallen.
1. Hot topic numero uno: “Wanneer ga je weer?”
Wanneer ga je weer?! Dé vraag die me tot op de dag van vandaag minimaal één keer gesteld wordt in een gesprek, zij het niet als binnenkomer. Het komt altijd vanuit een goede, geïnteresseerde intentie. Inmiddels lacht ook iedereen vriendelijk mee met mijn antwoord dat ik voorlopig wel goed zit hier. Toch wekt zo’n vraag misschien de indruk dat je alleen maar weg zou willen uit Nederland. Nou ken ik genoeg digital nomads die deze wens inderdaad hebben en er gehoor aan geven. Ik ben daar inmiddels van teruggekomen en heb mijn zinnen gezet op het vormgeven van een eigen plekje.
2. “Ga je je nu settelen dan?”
Dat is vaak de vraag die daar dan diréct op volgt. Als je met ‘settelen’ bedoelt: een eigen basis creëren, waar vanuit ik nog steeds de mogelijkheid heb om te kiezen om een bepaalde tijd de zon op te zoeken in het buitenland en van daaruit te werken, dan ja. Óf en hoeváák ik die mogelijkheid al dan niet in ga vullen met te zijner tijd een man en kind, is voor mij op dit moment ondergeschikt aan het bestáán van de mogelijkheid. De “oja dat kan natuurlijk ook” die je dan vaak hoort, geeft aan dat dat niet het beeld was waar vanuit de vraag gesteld werd. Misschien interessant om voor jezelf na te gaan: Is het voor jou het één of het ander? Als in óf op (werk)reis kunnen óf huisje-boompje-beestje? Wat mij betreft kan dat samen.
3. Nadelen van leven in Nederland: geld
Omdat ik het goed naar mijn zin heb, geen geklaag van mijn kant. Maar is álles dan rozengeur en maneschijn? Wel, de levensstandaard ligt hier iets hoger. Het is nou eenmaal een verschil of je euro’s binnenkrijgt en peso’s uitgeeft of euro’s en euro’s. En als je dan ook nog in de hoofdstad wilt wonen, kan daar een uitdagende factor bij komen kijken, eerlijk is eerlijk. Desalniettemin heb ik mezelf daar op voorbereid, de keuze bewust genomen, denk ik in mogelijkheden, weet ik inmiddels dat je meer kunt dan je soms denkt en ervaar ik dat ook hier weer aan den lijve. So far, ook daarin dus, so good.
4. Omgekeerde cultuurschok
Ondanks dat ik vanuit een heel sterk Nederland-is-de-volgende-stap-gevoel mijn terugticket geboekt heb, heb ik ook wel echt een omgekeerde cultuurschok ervaren. Je wéét dat je altijd zelf de keuze hebt of je wel of niet ergens in meegaat, dat daadwerkelijk dóén, kan echter soms een uitdaging zijn in de diversiteit van mentaliteit. Toch gaat me dit steeds makkelijker af. Zo plan ik bijvoorbeeld ‘gewone afspraken’ niet verder dan twee weken vooruit en houd ik veel ruimte open voor spontane meet-ups. Ook de gehaastheid om me heen kan ik steeds makkelijker van me af laten glijden. Met regelmaat de natuur opzoeken, helpt hier overigens bij. Where focus goes, energy flows, luidt een mooie quote. En waar je op focust heb je natuurlijk zelf in de hand.
5. Voordelen van leven in Nederland
Oké, de voordelen dan. By far het allerleukste is natuurlijk dat je vrienden en familie dichtbij zijn. Ondanks dat ik van mening ben dat het hebben van een diepe connectie niet afhankelijk is van fysieke nabijheid (legio vrienden van me zitten verspreid over de wereld) is het wel degelijk héél fijn om dierbaren een real life knuffel te geven en spontaan af te kunnen spreken voor een drankje op het terras.
6. Het werkt
Ook werkgerelateerd werkt het in Nederland zijn een en ander in de hand. Zo zijn de lijntjes met bestaande opdrachtgevers hier korter. En kan het voor nieuwe opdrachtgevers in sommige gevallen wezenlijk zijn om het eerste contact face to face te leggen. Al kan ik dit voor mezelf direct weerleggen. Want grappig genoeg zijn al mijn opdrachtgevers ruimdenkende ondernemers die niet wakker liggen van waar en wanneer ik werk en zelf ook graag reizen. Zolang de opdracht binnen de deadline afgerond wordt en je goed werk aflevert is it all good. Sterker nog, as we speak zit een van mijn opdrachtgevers zelf voor lange tijd in Azië. Die onderlinge gelijkgestemdheid vind ik zowel fijn als erg inspirerend.
7. Tijdzone gezeur-af
Ook wat betreft het tijdverschil is het maar net in welk perspectief je het plaatst en hoe je de verwachtingen op elkaar afstemt. Zo kan je je focussen op het gevoel dat je vanuit Latijns-Amerika elke dag ‘achter de feiten aanloopt’, omdat bij het begin van de dag daar, hier de lunch al lang en breed achter de kiezen zit. Je kan je ook richten op het feit dat je bergen werk verzet zonder enige app-afleiding omdat Nederland slaapt. En wanneer een Skype-afspraak écht een keer noodzakelijk in de Nederlandse ochtend gedaan dient te worden, dan is een nachtje doorhalen of de wekker om 3:00 uur ’s nachts echt geen ramp als je daarna de zon op ziet komen vanaf een idyllisch strand 😉
Op avontuur in Nederland
Concluderend kan ik voor mezelf stellen dat ik nu lekker op avontuur ben door het leven in Nederland. Het voelt voor mij niet als een ’terugkeer’ of dat het nu afgelopen zou zijn. Integendeel! Dankbaar voor de vele ervaringen die me alleen maar nóg dichter bij mezelf hebben laten komen, ga ik volop vooruit. En vanuit die basis, met voor nu minder gehop van de ene naar de andere plek, zal die vooruitgang vanuit een life long learning visie zich blijven ontwikkelen. Héérlijk!
Hoe kijk jij hier tegenaan? Deel je ervaringen en/of ideeën hieronder in de comments. Ik ben benieuwd.