Imke in Mexico
Imke van Kuppeveld bracht het afgelopen jaar door in het buitenland als zogeheten digital nomad. Het bleek een leerzaam jaar. Imke deelt de zeven lessen die ze leerde buiten haar veilige comfortzone en die ze iedereen gunt om zelf te ervaren.
Een gestrande relatie na vijf jaar was het startschot voor een full force locatie-onafhankelijk leven. Nomad Cruise 3 vormde het one-way ticket naar een bizar avontuur in Latijns-Amerika. Na een jaar on the road kan ik stellen dat het een reis vol gave hoogte- en leerzame dieptepunten was. Experiment geslaagd! Dit is een greep uit de wijsheden die me op een dieper level hebben laten groeien als mens.
1. De tijd krijg je niet meer terug, dus doe wat je leuk vindt (en dat lukt als je noodzaak hebt)
Doe waar je blij van wordt, want voorbij gegane tijd krijg je niet meer terug. Met enkel 2.500 euro aan financiële middelen en een nog niet rendabel bedrijf liet ik in december 2016 Nederland voor nog onbepaalde tijd achter. Onzekerheid voerde de boventoon. Vanuit je bekende comfortzone lijken obstakels, die je veelal zelf creëert in je hoofd, altijd groter dan zodra je werkelijk in ‘de gevreesde situatie’ staat. Als de nood namelijk écht hoog is of je iets écht wilt, boor je links- of rechtsom een creativiteit aan, waarvan je misschien nu nog niet weet dat je het in je hebt. Deel je kennis en kunde vanuit de intentie je medemens te helpen, leer van anderen en er is meer mogelijk dan je denkt. Zo heb ik fysiotherapeutische massages gegeven in de Dominicaanse Republiek, aan workaway-projecten meegewerkt in Colombia en Ecuador en ondertussen mijn bedrijf vormgegeven rondom één van mijn grootste passies, schrijven. Time is now!
Digital nomad Imke
2. Er is áltijd overal een oplossing voor
Ook als je het zelf (nog) niet ziet, is er áltijd perspectief. Vind gelijkgestemden en help elkaar. Je hoeft het niet alleen te doen. Toen ik in het begin van mijn reis nog lichtelijk (understatement) met mijn ziel onder de arm liep, zakte de moed nog dieper in de schoenen toen ik mijn administratie uit 2015 moest overleggen voor een random omzetbelasting-audit. Met de betreffende map liggend bij mijn ouders in Brabant, die nota bene vier dagen later voor een maand naar Zuid-Afrika zouden vertrekken, een belastingman en boekhouder in Amsterdam en zelf vertoevend in de Dominicaanse Republiek was dit een ultieme test in loslaten van controle. Middels hulp van, en hot-lines met, de belastingdienst, boekhouder, ex, ouders en vrienden, ben ik met vlag en wimpel door de audit gekomen en kon niets van buitenaf me meer tegenhouden.
3. De wet van aantrekking werkt
Je trekt aan wat je gelooft en wat je uitstraalt komt bij je terug. Voor sommigen nonsens of toeval. Wat mij betreft waardevolle waarheid. Dit zijn slechts twee voorbeelden uit ontelbare bizarre samenlopen van omstandigheden: Na jezelf omzet-technisch 600 euro misgecalculeerd te hebben, uitgerekend de dag erna een email ontvangen met de mededeling dat je door een fout in een aangifte van een paar jaar geleden nog 600 euro terugkrijgt van de Belastingdienst. Of wat te denken van een vlucht vanuit Colombia naar Mexico ver vooruit te boeken en in de week voor vertrek daar van balen. Dan op het vliegveld komen, niet mogen inchecken vanwege het missen van een onward ticket, niets meer kunnen regelen omdat zowel boekingssystemen als wifi er compleet uit liggen, je 4G databundel de dag ervoor verlopen is en je ‘noodgedwongen’ in Colombia mag blijven. Be careful where you wish for 😉
Imke woonde zes maanden als digital nomad in Colombia
4. Vertrouw en je krijgt vertrouwen terug
Waar kan je gaan lunchen en een paar dagen later pas de rekening betalen, omdat je je portemonnee vergeten bent? In Ecuador. No hay ninguna problema. Ook in een toko in Mexico werd ik op mijn bruine ogen vertrouwd toen de dame geen wisselgeld had tegenover een te groot pesos-biljet. In plaats van te vragen op een ander moment terug te komen, mocht ik alles meenemen. “Betaal later maar als je kleiner hebt of er weer wisselgeld is.” Vanuit vertrouwen leven is zoveel chiller dan vanuit wantrouwen. Je bent opener, maakt sneller contact en leert de persoon achter de mens kennen. En ja, je voelt het ook als iets niet zuiver is. Zo keek ik na een minder oprecht gesprek niet raar op dat tijdens een plaspauze in Ecuador mijn bus weggereden was en ik in een taxi met fast-and-the-furious-taferelen achter mijn backpack aanmoest.
5. Pijn heeft een doel, achterhaal dat
Zodra je pijn voelt, wil je deze het liefst direct weg hebben. In de donkerste tijden zitten echter je grootste leermomenten. In plaats van pijn daarom meteen te verdoezelen, vraag jezelf af: Wat wordt er geraakt? Wat zegt dat over wat je belangrijk vindt? Leef je daar op dit moment nog naar? Of is het wellicht een uitnodiging om van koers of context te veranderen? Zo was onder andere de relatiebreuk een hele pijnlijke periode, eentje die me nóg dichter bij mijn waarden en levensvisie gebracht heeft. Makkelijk gezegd achteraf, maar echt, ik had het voor geen goud willen missen. Vecht er niet tegen, omarm pijn en vind een weg om ermee om te gaan.
6. Je kan het nooit voor iedereen goed doen
Het liefste houd je iedereen te vriend en doe je het voor allen ‘goed’. Een utopie, want wat ‘goed’ is voor een ander, is niet perse ‘goed’ voor jezelf en vice versa. ‘Anders’ is ook niet per definitie ‘fout’, enkel ‘anders’. Maak daarom eigen keuzes en neem zélf verantwoordelijkheid voor consequenties. Laat een ander ook zelf zijn keuzes maken en de consequenties dáárvan dragen. Helpen staat uiteraard vrij. Ook dat is een keuze. Wees nieuwsgierig in plaats van direct een oordelende stempel te drukken. Heb je immers een idee van de beweegreden achter de keuze? De moeilijkste beslissing van afgelopen jaar was het niet terug vliegen voor de begrafenis van mijn plotseling overleden oma. Een keuze die begripvol ontvangen werd en ook veel stof deed opwaaien. Wat een ander van je denkt, is niet van jou, jouw reactie wél. Onderzoek daarom, leer van jezelf en anderen. Elk moment kan je opnieuw kiezen.
7. Alles is liefde
Robert ten Brink roept het natuurlijk al jaren ‘all you need is love’. Maar echt, en het is er gelukkig in zoveel verschillende vormen en maten. In kansen, in afwijzingen, in open gesprekken, in dichtslaande deuren, in knuffels, in contacten dichtbij en ver weg, in spontane ontmoetingen op het vliegveld die uitmonden in sappige verhalen, in (zelf)kritiek. Compassievol, open, eerlijk naar jezelf zijn en respectvol eigen grenzen stellen, opent mededogen, onvoorwaardelijke liefde, vriendschap en verbondenheid met anderen. Afstand is daarbij relatief. Wees oprecht dankbaar voor elke vorm van liefde. En ja, ook voor het proces wat daar soms bij komt kijken.
Na het afgelopen jaar geleefd te hebben in de Dominicaanse Republiek, Colombia, Ecuador en Mexico, schrijf ik vanaf eind december weer verder aan mijn leven vanuit Nederland. Vet spannend en vol vertrouwen tegelijk! Welke les neem jij ter harte?
Lees alle blogs van Imke via deze link en neem een kijkje op haar website voor nog meer verhalen.
