Van dromen naar doen
Inge Rosenbaum maakte een wel heel bijzondere carrièreswitch: van IT-consultant in mantelpakje werd zij uiteindelijk creatief ondernemer, die zich momenteel voorbereid op een bestaan als digital nomad. Lees hier Inge’s blog over haar switch.
Disclaimer: dit artikel is een realistische weergave van de werkelijkheid. Maar het is natuurlijk onmogelijk om twintig jaar carrièreontwikkeling in één blog op te sommen. Ik begrijp dat hierdoor de indruk gewekt kan worden dat de ontwikkelingen die ik heb doorgemaakt snel, soepel en moeiteloos zijn verlopen. Niets is minder waar.
Het proces dat ik de afgelopen twintig jaar heb doorgemaakt – van über ambitieuze student tot teleurgestelde en verveelde zakenvrouw tot reislustige en gelukkige ondernemer – was er één van vallen keihard op mijn bek gaan en opstaan.
Van frustratie, verdriet en twijfel aan mezelf tot stomvervelende bore-outs en complete depressies. Alles heeft de revue gepasseerd. Had ik het anders willen zien? Nee. Dit heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik rete-trots op. Maar het was écht niet altijd makkelijk. De uitdaging is om proberen te genieten van de zoektocht zélf en er vertrouwen in te hebben dat alles op z’n pootjes terecht komt.
-> Lees ook: Acht levenslessen van een thirtysomething
Mijn aangeboren onconventionele pad
Het gangbare en conventionele pad heb ik eigenlijk nooit doorlopen. Op de basisschool sloeg ik een klas over, op de middelbare school ging ik met achten en negens van atheneum naar havo en voor mijn eerste eindexamen besloot ik te zakken. Gewoon, omdat ik daar zin in had.
Na de middelbare school ging ik – zoals het hoort – studeren. Want: studie = goede voorbereiding op huisje + boompje + beestje. Daar heb je geen hogere wiskunde voor nodig.
Ik behaalde allereerst een propedeuse Facility Management. In Heerlen of all places. Daar was ik snel op uitgekeken. Ik wilde meer. Een studie Recht en Economie aan de Universiteit van Utrecht volgde. Nou ja, een week hield ik het vol. Dit was ook niet mijn ding.
Jaartje werken dan maar om te kijken wat ik eigenlijk wilde. Ik bedoel, wie weet op z’n achttiende nou precies wat-ie wil?
Mijn leukste onderzoeksproject was een combinatie van werken en reizen (EGOS Noorwegen 2006)
De populairste keuze voor wie het niet weet
Tijdens dit jaar ontdekte ik dat ik toch liever écht iets van mijn leven maakte. En daarvoor moest je studeren, althans dat is wat ik geloofde. Maar nog steeds had ik geen idee welke studie ik graag wilde doen. Imke grapte in haar carrièreswitch-artikel al “als je maar genoeg blijft wegstrepen wat je niet wilt, blijft er vanzelf communicatie over.”
En zo geschiedde het dat ik – overigens met heel veel plezier – communicatie ging studeren in Eindhoven. Jep, dé populairste keuze voor iedereen die totaal niet weet wat-ie wil in het leven.
Deze studie maakte ik wél af en daarna vond ik het zelfs nog niet genoeg geweest. Ik wilde het beste uit mezelf halen, dus ging ik voor het hoogst haalbare: de uni. Ik (nou ja, de ratio) koos voor Organisatiewetenschappen, want dat sloot immers het beste aan op Communicatie als ik consultant of beleidsmedewerker (urgh… What was I thinking?) wilde worden.
En dat wilde ik toen. Dacht ik. Little did I know.
Afstudeeretentje net voor mijn corporate carriere (2007)
With a little help from the Universe
Gedurende deze jaren voelde ik continue een diep verlangen in mij. Soms was het een fluisterend stemmetje op de achtergrond. Maar regelmatig schreeuwde het keihard – right in my face – tegen me: “Ik wil reizen. Ik wil de wereld ontdekken. I wanna fly!”
Mijn hele leven al wilde ik reizen. Toen ik vier jaar oud was pakte ik – boos als ik was op mijn ouders – mijn David de Kabouter-koffer in en vertrok. Op reis. Veel verder dan de garage, nog geen honderd meter verderop, kwam ik niet. Ik mocht immers de straat niet alleen overstreken. Maar the point is dat ik blijkbaar toen al op ontdekkingsreis wilde.
Ook in mijn studententijd wilde ik de wereld ontdekken, maar ik had geen idee hoe ik dat ging bekostigen. Tot nét voor mijn afstuderen wachtte het Universum – haha, humor – met het zetje in de juiste richting: Ik kreeg een afstudeerstage aangeboden in Zuid-Afrika. Thank you Universe!
“Yeessss,” schreeuwde mijn hart. “Ik denk er nog even over na,” fluisterde mijn ratio.
Uiteindelijk na heel veel wikken en wegen tóch besloten om te gaan. Deze vijf maanden in de Afrikaanse wildernis hebben mijn leven voorgoed veranderd. Ik werd verliefd. Op Afrika. En op reizen. En op een leven buiten de gebaande paden.
Mijn enige leuke project als consultant (2008) was een combinatie van werken en reizen
Zo hoort dat toch
Bij terugkomst was ik bang voor het welbekende zwarte gat. Dat gat van helemaal niets te doen hebben waar je in terecht komt na je studie. Dus ik moest op banenjacht. Dacht ik. Niet dus. Mijn CV stond nog geen dag op Monsterboard of ik kreeg al een telefoontje van een grote IT-dienstverlener. Ze wilden me voor een gesprek uitnodigen.
Ik was trots en voelde me vereerd. Ging op gesprek, slaagde met vlag en wimpel voor het assessment (kan íemand me uitleggen waarom je een assessment moet doen als je net een universitair diploma op zak hebt?) en kreeg een baan aangeboden met een prima salaris en een dikke lease-auto.
Al heb ik even getwijfeld – IT, is dat wel iets voor mij? Ik heb net bijna tien jaar lang creatieve en sociale studies gevolgd – de ratio vond dat ik het toch gewoon kon uitproberen. Als ik het gaaf zou vinden, zou er in de IT een gouden carrière voor me in het verschiet liggen. Vond ik het niks, kon ik toch altijd wat anders kiezen?
Uiteindelijk heb ik het met grote tegenzin vier jaar volgehouden. Projecten zonder échte uitdaging, met weinig aanspraak op mijn creatieve vermogens en behoeften, lange werkdagen en uren in de file staan. Als klap op de vuurpijl een manager die doodleuk tegen me zegt, and I quote:
“jouw ambitie boeit me niet, je moet gewoon geld voor ons gaan verdienen.”
Mijn eerste solo backpack trip (Thailand 2009)
Mijn eerste stappen als freelancer
In 2009 schreef ik me in bij de Kamer van Koophandel. Hier was ik écht rete-trots op. Om wat bij te verdienen en om iets te doen wat ik wél echt leuk vond, ging ik naast mijn corporate baan op freelance basis werken als tekstschrijver, editor en onderzoeker. Met het geld dat ik hiermee verdiende, betaalde ik backpackreizen naar het Verre Oosten.
Ik leefde ontzettend naar deze reizen toe. Dáár kreeg ik energie van en achteraf gezien was het ook tijdens deze reizen dat ik dichterbij mezelf kwam, ontdekte wie ik was en wat ik leuk vond en dat een leven in de corporate mambo jambo gewoon niet mijn ding is. Ook sprak ik met mezelf af dat ik ooit voor langere tijd op reis zou gaan.
Fast forward naar 2012
Nadat ik ontslag nam als consultant, werkte ik als executive assistant voor een science center, ben ik zes maanden werkloos geweest (heel frustrerend) en accepteerde ik uit pure wanhoop een baan als business analist, wederom bij een grote corporate.
Maar het Universum was zo aardig om mij wéér een handje te helpen en tijdens een onwaarschijnlijk bijzondere reis naar Laos, net voordat ik met die nieuwe baan zou beginnen, werd ik verliefd. En niet een beetje, maar heel heel erg. Groot voordeel: ook hij was een fervent reiziger en de timing was gewoon perfect. Dit was mijn cue: eindelijk ging ik op wereldreis.
Happy Inge in India
Beste beslissing ooit
Het opzeggen van mijn goed betaalde baan en het verkopen van mijn bezittingen was de beste beslissing die ik ooit maakte. Ik maakte me los van alles wat ik niet wilde en ik volgde – misschien wel voor het eerst in mijn leven – voor duizend procent mijn hart. In het leven en in de liefde.
Drie jaar lang heb ik alle hoeken en kieren van Azië gezien. Ik ging de neus achterna en leefde van dag tot dag. Deze reis heeft me tot een beter, gezonder, bewuster en gelukkiger mens gemaakt. Helaas heeft mijn relatie de terugkomst naar Europa niet overleefd, waardoor ik – na nog een jaar te hebben samengewoond in Oostenrijk – afgelopen jaar weer in Nederland terecht kwam.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Het afgelopen jaar stond in het teken van liefdesverdriet, maar ook veel nieuwe kansen. Ik heb op reis ontdekt wat ik belangrijk vind in het leven, wat ik leuk vind om te doen en hoe mijn ideale leven eruit ziet. Daarnaast kan ik tegenwoordig niet anders meer dan mijn hart volgen. En het grappige is, dat elke keer als ik mijn hart volg, de dingen op z’n plek vallen.
Ik heb het afgelopen jaar bijzondere mensen ontmoet en met ontzettend veel liefde en overgave gewerkt aan mijn bedrijf. Ik ben dan ook ongelofelijk trots dat ik van mijn passies voor schrijven en (web)design mijn werk heb kunnen maken, dat ik als ondernemer groei en dat ik mijn dromen waar aan het maken ben.
Vanaf september ga ik fulltime werken en reizen, wederom met onbepaalde einddatum en ik ben ongelofelijk benieuwd welke prachtige dingen er staan te gebeuren. Dat ik het ook waanzinnig spannend vind, spreekt voor zich. Maar het wordt ongetwijfeld een bijzondere reis waarin ik mijn droomleven leef.
I’ll keep you all posted!
Inge Rosenbaum op Ibiza (2017)
Inge Rosenbaum schrijft sinds november 2016 als freelance blogger voor Artikel 2.55. In september vaart Inge mee met NomadCruise, van Gran Canaria tot Panama. Daar zal haar avontuur als digital nomad écht beginnen.
