Vraag jij je wel eens af hoe ik zo vaak op pad kan gaan? Van Kenia tot Laag-Holland en van het Sauerland tot Tirol: de persreis is het sleutelwoord! Ik vertel je meer over persreizen en wie je er zoal tegenkomt.
Laat ik één ding voorop stellen: ik geef heel veel geld uit aan reizen. Maar niet al mijn tripjes hoef ik (volledig) zelf te bekostigen. Ik ga namelijk ook regelmatig op persreis. Afgelopen jaren (mijn eerste persreis was ik mei 2015) ging ik voor/door de blog onder andere naar de Bourgogne, Marokko, Guernsey, de Wadden, De Alde Feanen, Laag-Holland, Waddenland, Den Haag, Maastricht, het Sauerland en Tirol. En dan reken ik alle hotels waar ik voor Artikel 2.55 een nachtje (of twee) mocht verblijven niet eens mee. Dat zijn namelijk ook mini-persreizen.
Soorten persreizen
Een persreis is kort gezegd en reis(je) dat je maakt om de regio/het hotel/iets anders te promoten. Sommige persreizen zijn volledig gesponsord, dus zowel het vervoer als het hotel, het eten en de activiteiten. Een andere keer wordt alleen het hotel verzorgd en mag je zelf bepalen wat je de hele dag gaat doen (op eigen kosten). En soms zijn er andere bloggers bij, maar soms ook niet. Ik onderscheid de volgende soorten persreizen.
1. Een gesponsorde hotelovernachting
Mijn eerste gesponsorde hotelovernachting was die bij Kaboom Hotel in Maastricht. Soms word ik uitgenodigd door een hotel om te komen slapen, bijvoorbeeld die keer bij YAYS Amsterdam, maar vaak genoeg mail ik zelf een hotel voor een dergelijke samenwerking.
2. Een individuele persreis
Ik noem een persreis vaak pas persreis als het meer is dan een overnachting, dus dat er een uitgebreider programma is waarover met de organiserende partij is gesproken. Ik ging bijvoorbeeld op individuele persreis naar Guernsey, maar ook Kenia was zo’n reis, evenals het Sauerland en de Weerribben-Wieden.
3. Groepspersreis
Regio’s nodigen ook vaak hele groepen bloggers uit om soms in één keer massa’s mensen te bereiken (wel handig als de bloggers dus een verschillende doelgroep hebben). Ik ging al vaak met groepspersreizen mee, zoals naar Maastricht, de Wadden, Friesland, Laag-Holland, Den Haag en Waddenland.
4. Blogville en andere persreizen
Laatst ging ik op persreis naar Tirol en dat was weer een geval apart. Organisatie Blogville had als ’t ware een bloggershuis neergezet in Tirol, waar meerdere bloggers tegelijkertijd verbleven, maar waar iedereen wel een eigen programma had. En ook nog vrije tijd om ter plekke wel te zien. Dit had ik nog niet eerder meegemaakt. Uiteindelijk kan je het zo gek niet bedenken of het is mogelijk. Het is net wat je afspreekt: iedere persreis is anders!
Foto: Blogville
Kitesurfen (Blogville)
Hoe kom je aan persreizen?
Simpel gezegd zijn er twee manieren om op persreis te gaan:
1. Je wordt uitgenodigd.
Maar hoe word je dan uitgenodigd? Door een goede blogger te zijn, goed te netwerken en jezelf te laten zien!
2. Je neemt zelf initiatief.
Zelf initiatief nemen kan door je in te schrijven voor persreizen met een aanmeldingsprocedure, door pr-bureaus aan te schrijven die vaak persreizen organiseren, of door zelf regio’s of hotels te benaderen. En dan zijn er waarschijnlijk nog veel meer manieren te bedenken die ik nu even vergeet. Remember: alles is mogelijk! Remember: ik won mijn persreis naar Kenia door een Instagram-quote.
Wie kom je tegen tijdens zo’n persreis?
Goed, dan nu waar deze blog om draait en waardoor ik op het idee kwam eens een blog over persreizen te schrijven: je leert de gekste, leukste, meest bijzondere mensen kennen tijdens zo’n reis. Van andere bloggers tot ondernemers en van traditionele mensen die amper weten wat bloggen is tot mensen waar je heel veel van kunt leren. Super interessant. En omdat ik wel van een geintje houd heb ik hier tien stereotypes omschreven die je zoal tegenkomt op een persreis.
Bloggers en pr-mensen, herkennen jullie dit? 😉
1. De (traditionele) journalist
Kijkt neer op de bloggers, want wij zijn natuurlijk allemaal aandachtsgeile millennials die alles schrijven voor een gratis reis.
2. De positiviteitsgoeroe
Vindt álles leuk. Zelfs een verlaten dorp waar geen reet te doen is. Schrijft bij wijze van spreken nog een enthousiast stuk over de vertraagde vlucht.
3. Het groentje
Vindt ook alles leuk, want denkt dat een persreis een gratis vakantie is en dat bloggers mee mogen omdat ze zo ontzettend aardig zijn en wel aan vakantie toe waren. Op dag drie zijn ze kapot en begint voorzichtig het geklaag.
4. De begeleider/ondernemer die het niet snapt
“Wel een leuk stuk schrijven hè?” Nou, dat hangt ervan af hoe mijn kamer eruit ziet… “Leuk voor je blog!” Nou, dat bepaal ik graag zelf wel. “En wel even retweeten hè?” Nou, dat doe ik niet bij random post van mensen over bestemmingen waar ik toevallig zelf ook ben.
5. De ervaren blogger
Been there done that is her middle name. Eigenlijk heeft ze alles tijdens de hele persreis al een keer gedaan of gezien op een andere plek. Zoals die keer in Verwegistan toen ze Leonardo DiCaprio ontmoette tijdens een ballonvaart tijdens de zonsverduistering.
6. De blogger met sterallures
Niets is goed genoeg. Want waarom eten we eigenlijk maar twee gangen? Waarom krijgen we niet het penthouse? Snappen ze niet dat wij hierover bloggen en dat onze volgers álles willen doen wat wij doen?
7. De blogger met wie het direct klikt
Even zonder dollen: de meeste bloggers die ik tijdens persreizen ontmoet zijn geweldig. Het klikt soms meteen en na zo’n intensief reisje samen is afscheid nemen wel eens zwaar. Gelukkig zie je veel dezelfde bloggers weer terug bij andere reizen of tijdens pers/bloggersevents.
8. De blogger aan wie je je direct ergert
Helaas, voor elke vijf bloggers die je ontmoet met wie het direct klikt, ontmoet je ook altijd één blogger aan wie je je meteen ergert. Gelukkig zijn we allemaal volwassen en kunnen we net zonder kleerscheuren de reis doorkomen.
9. De mega enthousiaste ondernemer
Zo leuk is dit! Tijdens een persreis ontmoet je vaak ondernemers die meedoen en die zó enthousiast zijn over wat ze doen. Dat inspireert en bovendien is het erg leuk om hun verhalen over te brengen in je blog.
10. De ‘internationale’ blogger
Vaak een Belg of Duitser die is uitgenodigd om de Hollandsche persreis een exotisch tintje te geven. Polderglamour ten top!
Lijkt een persreis je iets voor jou? En voor de ervaren persreizigers: wie kom jij altijd tegen? 😉
Leuk omschreven Suzanne en idd erg herkenbaar! Hilarisch die types!!?✌ben dan altijd gelijk brnieuwd in welke categorie mijn mede reizigers mij zouden plaatsen;p
Top stuk!! Xx Naomi
Haha, snap ik! Ik heb ook wel wat personen in het achterhoofd gehad bij het schrijven, maar niemand is een één op één kopie. Dit blogje is natuurlijk wat stereotyperend. Ik denk ook dat iedereen je weer anders ervaart!
Ik ben nog nooit op persreis geweest, wij kregen wel ooit een uitnodiging, maar die hebben wij afgeslagen omdat het niet paste bij ons / onze blog. Ik zou wel heel graag eens op persreis gaan, ben benieuwd hoe zoiets gaat
Dank voor je reactie! Goed dat je hebt geweigerd, als de reis niet bij je pastte. Wie weet een volgende keer? IK vind het doorgaans heel leuk!
Haha leuk! Zelf ben ik nooit op persreis geweest maar ik kan me goed voorstellen dat een hoop mensen denken dat bloggers mee gaan omdat het gratis is.
Tja, dat zou je denken, maar als je op een gegeven moment elke maand op persreis kan en merkt dat het toch ook echt werk is en je anders lekker bij je vriend of vrienden had gezeten, dan doe je het echt niet meer ‘alleen omdat het gratis is’. Die lol is er snel vanaf denk ik. Plus dat je natuurlijk ook geen inkomen kan verdienen als je fulltime bezig bent op persreis, dus je moet het ook financieel aan kunnen.
Wat een leuk artikel! Zelf ben ik nog niet op een persreis geweest, maar lijkt me best wel leuk. Ik ben meer het afwachtende type, maar misschien moet ik zelf wat meer actie ondernemen daarin ??
Ja, doen hoor! Ik heb met circa 5.000 bezoekers per maand echt geen grote blog, maar toch mag ik regelmatig mee. Ik denk doordat de organisaties mij inhoudelijk sterk vinden en ik mij blijkbaar ook goed weet te laten zien. Althans, ze weten me te vinden!
Ik was het positieve groentje met sterallures over zn ontbijt ?
Je vergeet de internationale allure!! 😀
Sommige mensen vinden zo’n verlaten dorp waar geen reet te doen is gelukkig echt leuk 😀
Wij hebben nl. onze agriturismo op zo’n plek … of nog erger : 2 km van zo’n verlaten dorp waar geen reet te doen is 😉
Haha! Ik vind verlaten dorpen waar niets te doen is soms ook leuk. Lekker om bij te komen. Maar geloof me dat het dorp waar de betreffende blogger enthousiast over was, een ietwat vreemde situatie was. De blogger deed juist of het plaatsje bruiste terwijl dat dus niet zo was, haha!
Leuk om te lezen Suzanne! Wij gingen slechts 2 keer op persreis tot zover en voor de nazomer staat nog wat gepland. Ik heb ’t lang afgehouden, want ik vond dat niet zo handig met de kids klein. Een echt groentje ben ik dus gelukkig niet meer 😉 maar zoveel ervaring als jij heb ik dan ook weer niet. Ik vrees dat ik wel een redelijke positiviteitsgoeroe ben, want ik vind vaak veel leuk! Ook tijdens mijn “gewone” reizen… MAAR: het eten aan boord van Georgian Air was ZO smerig, dat zelfs ik erover geklaagd heb. Uiteraard alleen tegen mijn man, want het personeel keek zo chagrijnig, haha… daar was ik dus iets minder over te spreken. Tbilisi daarentegen… daar kan ik NU al enthousiast 10 blogs over vol schrijven 😉 🙂
Begrijpelijk dat het lastiger is met twee kleine kids. Gaan jullie dan met z’n vieren op persreis?
Enne… positief zijn is allemaal maar goed! En overal de zonnige kant van in zien ook. Maar ik vind het ook belangrijker ene beetje kritisch te blijvnen als blogger/journalist.
Benieuwd naar je Tbilisi blogs!
Leuk artikel Suzanne! Alleen heb ik wel het idee dat pr-bureaus en andere opdrachtgevers jonge meiden willen. Ik heb de afgelopen maanden heel veel pr-bureaus en alle provincies aangeschreven. Of ik kreeg geen antwoord, ook niet na nogmaals te mailen/bellen, of men heeft liever geen man (ja echt waar, het is mij al diverse keren overkomen!). Aan initiatieven van mij kant ontbreekt het niet. Het is lastig om er tussen te komen, en zeker als man is mijn ervaring. Erg jammer! Op social media zie ik vaak berichten langskomen over samenwerkingen of persreizen, maar het is zelden dat daar een man bij aanwezig is. Heb jij enig idee hoe dit komt, maar nog belangrijker: heb jij tips om hier verandering in te brengen? Volgens mij heeft bloggen niks te maken met wie (vrouw of man) het doet, maar om de kwaliteit van je blog.
It’s a women’s world! 😉 Nee, zonder dollen, wat vervelend dat je er niet tussenkomt. Je zou juist denken dat ze wat meer diversiteit willen, want allemaal jonge meiden hebben vaak ook dezelfde doelgroep… Hoe doet Mario van Vakantaseren dat? Hij gaat regelmatig mee op (Nederlandse) persreizen. Ook Christophe van Travelchecker heb ik laatst op pewrsreis ontmoet. Al is hij Belg en schijnt het bloggerswereldje in België meer a men’s world te zijn. Wellicht daar eens wat partijen benaderen?
En vooral door blijven gaan! Wie weet naar offline events gaan zodat ze je eerst eens ‘echt’ kunnen leren kennen ipv online?
Succes en hopelijk tot snel op persreis!
leuk geschreven! ! Ik ben in een paar persreisen geweest. Mijn kinderen zijn nog te jong om ze een week alleen te laten, anders lijkt mij de kerala persreis leuk.
Ik ben ook goed in het winnen van reisjes ?? : camper in NZ, camper in USA, de drie Scandinavische hoofdsteden ontdekken, een cruise ?
Heb je dat allemaal al gewonnen?? Vertel ons je geheim! 😉
O help ik herken mijzelf een beetje in type 2. Super leuk blog. Ook al ben ik nog niet eerder op persreis geweest, kan me alles bij deze types voorstellen. Ach dat maakt het wel zo divers (zie je, duidelijk een type 2) ?
Yeah, ik ben exotisch ?.
gr. Katharina
Leuk artikel! Mijn blog is nog heel klein helaas, dus ik ben bang dat persreizen er voorlopig niet in zitten. Jammer, want het lijkt me heel leuk! Fijn dat het bij jou wel zo goed gaat 🙂
Ha Suzanne,
Wat een heerlijk artikel! Dit heb ik me serieus altijd al afgevraagd, helemaal toen ik laatst op Instagram bij bijna 30 meiden die ik volg foto’s van Cappadocië voorbij zag komen.. Toen dacht ik: dat wil ik ook! Al zie ik nu ook dat het vast niet altijd even rooskleurig is als het lijkt 😉
Succes met alles en ik zal je blijven volgen!
Groet,
Kim
Weet ik eindelijk eens hoe het werkt! 🙂 Was al nieuwsgierig…. en geweldig die types, blijkt dat we toch allemaal maar mensen zijn.
Haha, leuk om te lezen en herkenbaar! Ik vind de reisjes waarbij je een deel vergoed krijgt altijd wel fijn. Lekker je eigen ding doen!
Zijn alle reacties hier nu van bloggers zelf? De meesten hebben persreizen gedaan of zijn ermee bezig om die te regelen? Zijn jullie je eigen volgers?
En denk je ook weleens aan de impact op het milieu van al deze ‘snoep’reisjes?
Daarbij is het misschien hard werken, maar reizen is sowieso vermoeiend, ook als je dit zelf moet betalen. Werken in de kassen, in de zorg, als leraar, stratenmaker etc is pas echt zwaar. Dat is iets anders dan op zoek gaan naar het perfecte kodakmomentje.
Misschien is een persreisje naar de daklozenopvang, de bejaardenzorg of de voedselbank ook wel interessant om het perfecte plaatje op je Instagram te zetten. Dan kom je echte mensen tegen, mensen die hard moeten knokken om een warme maaltijd op tafel te krijgen. Get real, get a life.
Dank voor je bijdrage @anoniempje!