Foto: Yvonne van der Laan in India
Avontuurlijk reizen: eindigt dat als je kinderen krijgt? Dat dat niet hoeft, bewijst Yvonne van der Laan (39). Zij ging al twee keer naar India met kleine kinderen. Een avontuur op zich!
Nog een laatste verre reis en dan ‘beginnen we aan kinderen’. Herkenbare gedachte? Ho, stop! Kinderen krijgen hoeft echt niet te betekenen dat je de komende vijftien jaar naar campings in Frankrijk of all-inclusive resorts moet. Yvonne (39) is een wereldreiziger in hart en nieren en nam haar twee dochtertjes al mee naar meerdere werelddelen. Ik interviewde Yvonne over reizen door India met kleine kinderen, waar je rekening mee moet houden en of ze tips heeft voor andere jonge moeders met wanderlust.
Kun je eerst wat over jezelf vertellen?
Yvonne: “Ik word een wereldreiziger. Dat zei ik vroeger vaak als mensen mij vroegen wat ik later wilde worden. Het is gelukt. Nu, als 39-jarige mama van twee kinderen, heb ik de afgelopen tien jaar zoveel van de wereld gezien, dat ik mij best een wereldreiziger voel. De meeste landen zag ik tijdens een achttien maanden durende reis door Azië en het Midden-Oosten, maar ook buiten die wereldreis heb ik ieder jaar gereisd. In eerste instantie met mijn partner en daarna als gezin. Verder ben ik, in het gewone leven, ook nog juf op een basisschool en houd ik in mijn vrije tijd erg van fotograferen. Op Yvonnereistverder.nl deel ik mijn grootste passies en geef ik tips voor (reis-)fotografie en reizen met en zonder kinderen.”
Reizen met kinderen: hoe bevalt dat jou?
“Reizen met kinderen doen mijn man en ik alweer zo’n vier jaar, sinds onze oudste geboren is. Haar eerste reis was een rondje Noorwegen, met de auto, waar ze bewees dat ze zeker haar moeders genen had en zich onderweg uitstekend vermaakte. Toen we dat eenmaal wisten namen we haar op een leeftijd van veertien maanden voor het eerst mee naar India.”
Foto: Yvonne van der Laan in India
Naar India met kleine kinderen: waarom dat zo?
“Dat ze ooit naar India zou gaan, dat stond al voor haar geboorte vast. We hebben haar niet voor niets Indiya als tweede naam meegegeven. Haar vader en ik trouwden in 2009 in India, bij een straatkinderenproject in Pushkar. Sindsdien waren we, als stel, nog twee keer terug geweest, om te zien hoe het daar met de kinderen ging en om opnieuw mee te helpen in het project. Toen na de vuurdoop van onze rondreis door Noorwegen bleek dat je met een baby ook prima op reis kon, boekten we meteen tickets voor de kerstvakantie.”
Hoe ging dit in zijn werk, met een klein kind naar India?
“We wilden tijdens onze reis zeker een aantal dagen terug naar het straatkinderenproject en om bekenden te zien, maar daarnaast wilden we ook graag weer iets nieuws van het land zien. Nou is de kerstvakantie niet heel erg lang om helemaal naar India te gaan en dus besloten we om het stukje ‘ontdekken’ dit keer met een auto met chauffeur te doen. Voorheen reisden we altijd met het openbaar vervoer, maar om dit met een dreumes in een vrij kort tijdsbestek te doen leek ons wat té ambitieus. Na aankomst en een kort nachtje in Delhi namen we de trein naar Pushkar, waar we drie dagen bleven. Ik gaf er onder andere kunstles aan de straatkinderen, die groot fan waren van onze dochter. Die moest wel even wennen aan alle aandacht. De eerste twee dagen kroop ze vaak achter me weg, maar daarna vond ze het steeds meer prima en zelfs op straat, als ze zo nu en dan geaaid en in de wangen geknepen werd door wildvreemden, was ze daar niet meer van onder de indruk. Na die eerste paar dagen gingen we met de auto verder en bezochten we Ranakpur, Kumbalgarh en het platteland in de omgeving daarvan. Via Udaipur en omgeving gingen we daarna via Deogarh en Fort Anjana terug naar Pushkar. Daar besteedden we nog een paar dagen bij het straatkinderenproject. Ook logeerden we een nachtje op de boerderij bij kennissen, die ons daarna met de kamelenkar terug naar Pushkar stuurden. Een geweldig leuke ervaring.”
Hebben jullie veel van tevoren geboekt?
“De auto met chauffeur hadden we van te voren via kennissen geboekt en de accommodatie voor tijdens de rondreis had ik al gereserveerd. Met een moe kind in een Aziatisch land op zoek naar accommodatie, aan het einde van een lange dag, is niet wat je wilt.”
Foto: Yvonne van der Laan in India
Hoe reageert een klein kind op Indiaas eten?
“Eten doet onze oudste al haar hele leven goed. Ik maakte me daar vooraf dus ook geen zorgen over. We koken thuis regelmatig Indiaas en dat at ze zelfs op die leeftijd al gewoon met de pot mee. Voor het slapen hadden we een slaaptentje bij ons, naast de draagzak, hét reisproduct voor wie met jonge kids Aziatische landen wil bezoeken. Zo kon ze lekker in haar eigen bedje slapen, ook op plekken waar het misschien wat minder hygiënisch zou zijn.”
Wat is je meegevallen?
De hygiëne. Doordat ik net iets luxere accommodatie had geboekt dan we deden voor we kinderen hadden, was alles een stuk schoner en netter dan we gewend waren.”
En wat is je tegengevallen?
“Het reizen in een auto was iets waar ik erg aan moest wennen. Ik vond het jammer om niet meer tussen de Indiërs te zitten en deel uit te maken van het land. In een auto voel je alles als op een tv aan je voorbij te trekken. Dat voelt toch minder echt en het was niet helemaal ons ding. Gelukkig waren er genoeg momenten dat we lekker lopend op pad waren en zijn we heen en terug naar Pushkar, vanuit Delhi, gewoon met de lokale trein gegaan.”
Foto: Yvonne van der Laan in India
Wat besloot je twee jaar later te doen terugkeren met nog een kind?
“Na die eerste reis naar India met één kind hadden we gedacht dat dit voorlopig onze laatste India-reis zou zijn. Ik was namelijk bij thuiskomst zwanger van de tweede en rondreizen in India met twee jonge kids leek ons toch wel heel druk. Het was echter drie weken na de geboorte van onze tweede dochter dat we tickets naar Zuid-Afrika boekten, om daar vier weken te gaan rondreizen in de daarop volgende zomervakantie. Met een eigen huurauto, dus lekker conveniënt was het argument dit keer. Zo verleg je dan toch je eigen grens weer. Er kwam toen een kans om mijn werk te combineren met een nieuw bezoek aan het straatkinderenproject in Pushkar en aangezien het project tussen kerst en 2 januari gesloten is, vanwege vakantie, knoopten we er wederom een rondreis aan vast. Dit keer reisden we opnieuw met een auto rond, maar die werd bestuurd door een vriend en dat voelde heel anders aan dan die eerdere auto met chauffeur. Na drie weken in Pushkar te zijn geweest, waar ik elke middag les gaf en we in onze vrije tijd onder andere kameel reden met de kinderen, reisden we verder naar Bikaner en de verstilde woestijndorpjes van Shekawati.”
Wat waren de verschillen met de eerdere reis?
“Het was erg fijn om tijdens deze nieuwe reis vier weken de tijd te hebben in India. De vorige keer was het erg heftig om binnen twee weken om te schakelen van Europa naar India en weer terug , inclusief vrijwilligerswerk en sightseeing, terwijl je ook aan de behoeften van je kind moet denken. Nu konden we rustig acclimatiseren en pas daarna gingen we echt reizen, wat perfect was.”
Tips voor mensen die twijfelen over reizen met kinderen of ook naar India willen met kleine kinderen?
“Ik zou iedereen die een dergelijke reis met (jonge) kinderen overweegt willen aanraden om voldoende tijd te nemen. Sowieso kost reizen met kleine kinderen meer tijd. Ga uit van het dubbele van wat je in je eentje nodig hebt, en in een land als India helemaal. Twijfel je nog of je zo’n verre reis met kleine kinderen wel ziet zitten? Begin in een land als Thailand, waar reizen relatief eenvoudig is, of kies een land dat je al vrij goed kent en waarvan je weet wat je er kan verwachten. Twijfel je of je überhaupt wel op reis kan met kinderen? Geloof me, in aangepast tempo en als jij het ziet zitten, kan heel veel. Hoewel heel hoog de bergen in of een tocht op een motorbike misschien wat te ambitieus is de eerste jaren. Je zult alleen de minder leuke kanten van het reizen (lang wachten, een lange vlucht) voor je kinderen leuk moeten maken door bijvoorbeeld spelletjes met ze te doen. Wissel dingen die zij fijn vinden, zoals een ochtendje strand, een middagje zwembad of een korte stop in dat speeltuintje aan de overkant, af met wat jij graag wilt zien of doen. Zie je het zitten? Vooral gaan! Het zal je 100% meevallen, zelfs die lange vlucht. Twijfel je te erg en ben je er nerveus over? Kies dan liever voor een andere vakantie, want je gaat tenslotte om samen een leuke tijd te hebben.”
Foto: Yvonne van der Laan in India
Meer vragen aan Yvonne over verre reizen met kleine kinderen? Laat je vraag achter in een reactie onder dit artikel!
