 |
| Yvonne geeft les in Costa Rica |
Ze was op haar dertigste succesvol zelfstandig fysiotherapeut. Toch heeft Yvonne Poels uit Nijmegen haar praktijk net verkocht. Yvonne volgt haar hart en gaat verder in de haptonomie.
1. Waarom koos je jaren geleden voor fysiotherapie?
“Toen ik op mijn zestiende klaar was met de mavo, wist ik niet veel meer dan dat ik sporten leuk vond. Daarom ging ik een MBO-sportopleiding doen. Daarna had ik een soort bewijsdrang om ook een HBO-opleiding te volgen, dus dat werd fysiotherapie. De combinatie van werken met mensen en lichamen sprak me aan. Ik vond de studie interessant, dus toen de sportschool waar ik naast mijn studie werkte mij vroeg om na mijn afstuderen een praktijk te beginnen in hun pand, zei ik ‘ja’. Ik was 23 jaar en had nooit de droom gehad om te ondernemen, maar dit was een mooie kans. Ik werkte eerst nog twee dagen in de week bij een andere fysiotherapeut. Al na drie maanden kon ik dat opzeggen. Tot op de dag van vandaag loopt de praktijk uitstekend. Ik heb alles zelf moeten uitzoeken, van patiënten behandelen tot werken met zorgverzekeraars, maar het is me gelukt.”
 |
| Yvonne en haar collega in haar praktijk |
2. Wanneer en hoe is haptonomie in jouw leven gekomen?
“Hoewel ik het erg leuk vond om met jonge, sportieve mensen te werken, werd de praktijk eigenlijk al na drie jaar ‘gewoon’. Ik zocht een nieuwe uitdaging. Omdat ik liever mezelf wilde laten groeien dan mijn praktijk, besloot ik een opleiding te gaan doen. Het werd haptonomie: een vierjarige post-HBO-opleiding over gevoelsontwikkeling. Haptonomie lijkt op psychologie, maar laat de ratio nog meer achterwege en focust op wat je voelt. Niet alleen in je ‘hart’, ook in je lichaam. Ik ervaarde de fysiotherapie vaak als symptoonbestrijding. Vaak waren lichamelijke klachten het gevolg van een ander probleem. Dát wilde ik oplossen. De haptonomie sprak mij dus meteen aan, evenals het luisteren naar mijn eigen gevoel. Wat wilde ík? De praktijk kwam op de tweede plaats en ik focuste mij vooral op leuke dingen doen: een cursus mindfullness opzetten, pilates-les geven, een yoga-retreat organiseren in Costa Rica (met Jord, red.), een week als yogadocent mee op een yogacruise, etc.”
3. Zijn lichaam en geest dan totaal verschillend?
“Je kunt fysiotherapie goed combineren met haptonomie. Dat heb ik laatste jaren ook eigenlijk wel gedaan. Je behandelt dan niet alleen de lichamelijk klacht, maar zoekt ook het dieper liggende probleem op. Ik wil echter niet langer fysiotherapeut zijn. Ik wil me alleen nog focussen op de haptonomie, in combinatie met andere ‘gevoelsdingen’ als mindfullness en yoga. Het lichaam speelt hier nog steeds een belangrijker rol, maar is meer een manier om het gevoel tot uiting te laten komen. Haptonomie maakt gebruik van het lichaam. In het lichaam voel je dingen die je gevoel je vertellen. Denk maar eens aan spanning of stress. Dat komt vanuit je gevoel, en wordt geuit door je lichaam. Met haptonomie leer je om dat gevoel (eerder) te herkennen en daarnaar te luisteren. Niet naar je ratio, die je vertelt dat je nu eenmaal hard en veel moet werken om succesvol te zijn.”
 |
| Een jonge(re) Yvonne in haar praktijk |
4. Wanneer en waarom besloot je ‘jezelf op straat te zetten’?
“Doordat ik zóveel leuke dingen aan ’t doen was, verzonk ik vorig jaar bijna in mijn eigen enthousiasme. Eind 2015 was ik op vakantie in Indonesië en realiseerde ik me dat ook leuke dingen je teveel kunnen worden. Ik moest een keuze gaan maken en andere dingen laten wegvallen. Al meteen wist ik: ik ga stoppen met de praktijk. Dit speelde al langer in mijn hoofd, maar ik durfde niet. Rationele tegenargumenten popten dan meteen op. Maar als ik mezelf de vraag stelde: ‘wat als ik binnenkort dood zou gaan?’ Dan stopte ik direct met de praktijk. Ik besloot naar mijn gevoel te gaan luisteren en verder te gaan met alle dingen die ik naast de praktijk had opgebouwd.”
5. Hoe ging je te werk om de switch te kunnen maken?
“Ik wist dat ik verder wilde met haptonomie, mindfullness en yoga, en ik verdiende hier gelukkig al wat inkomsten mee. Hoe ik het precies zou gaan doen wist ik nog niet. Ik vertrouwde erop dat de antwoorden vanzelf zouden komen als ik het tijd en ruimte zou geven. Het was inmiddels net 2016 en ik stelde mezelf de datum 15 juli 2016 om te stoppen met de praktijk. Dat is mijn verjaardag. Verkopen, overdragen, stoppen: dat zou ik nog wel zien. Deze tijd en ruimte hebben ervoor gezorgd dat ik zelf rustig aan het idee kon wennen, voor ik het nieuws wereldkundig zou maken. Mijn praktijk is uiteindelijk gekocht door de sportschool waar ik al die jaren naast heb gewerkt. Zij wilden de pratijk overnemen, dus het had niet beter kunnen uitkomen!”
 |
| Yvonne in haar hum op de yogamat |
6. Hoe voel je je nu over je beslissing?
“Ik heb het gevoel dat ik mijn leven zo leuk mag maken als ik zelf wil. Ik voel me aan het roer staan van mijn eigen leven. Alles kan, als je maar kiest. Dat voelt zó goed en het geeft me vertrouwen in mezelf en alles wat er gaat komen. Een machtig en rijk gevoel! Na 15 juli heb ik zes weken helemaal vrij genomen. Het is het einde van een tijdperk en ik ben weer helemaal opgeladen voor mijn nieuwe stap, Vanaf september huur ik – waarschijnlijk – twee dagen per week een ruimte in Horst als hapto-therapeut. Ik heb al heel wat haptonomie-klanten! Daarnaast ga ik verder met het geven van pilates- en yogales en het geven van mindfullnesscursussen. Wie weet wat er nog meer gaat gebeuren. Die open agenda, vrijheid en afwisseling bevalt me wel. Haptonomie kan soms best diep gaan, dus af en toe met een biertje op een yogacruise staan houdt me in balans. Het leven moet vooral leuk blijven!”
7. Hoe reageerde je omgeving op je besluit?
 |
| Yogacruise in Turkije |
8. Hoe doen we dat dan, luisteren naar ons gevoel?
“Door eerlijk te zijn naar jezelf. Durf te luisteren naar je gevoel! Wat zou je anders doen als je binnenkort dood zou gaan? Durf naar het antwoord te luisteren en er iets mee te doen. Denk jij na het weekend of die vakantie ‘en nu terug naar het echte leven?’ Vraag jezelf dan eens af wat voor jou het ‘echte leven’ inhoudt. Het is maar net hoe je het zelf invult: er zijn 1.000 wegen die naar Rome leiden! We hebben als maatschappij een bepaald ideaalplaatje bedacht waar we allemaal aan willen voldoen, maar dit is niet realisitisch. Mensen krijgen burn-outs en zijn bovendien niet gelukkig. You always have a choice. Go for whatever makes you happy. ”
Volg Yvonne en haar avonturen op haar website YvonnePoels.nl.
 |
| Yvonne Poels is weer helemaal happy |
Lees ook:
- Vijf tips voor de promotie van je eigen bedrijf
- Waarom je die carrièreswitch gewoon moet maken
- Nog meer inspirerende interviews
Wauw Yvonne wat een prachtverhaal! Super mooi en vooral dapper!! Als ik jou zie straal je altijd één en al vrolijkheid en enthousiasme uit, een heerlijke energie hangt er om je heen. Superstoer dat je je gevoel volgt en je je goedlopende praktijk hebt verkocht…lijkt me pittig als je ook kritiek en vraagtekens om je heen krijgt. Hoe ging je daarmee om?
Hee Karlijn, wat een toffe reactie! Dankjewel!! 🙂
Vrolijk en enthousiast kan ik inderdaad erg vaak zijn. 🙂 Hoe ik omging met de kritiek of vraagtekens, ja die was soms best lastig. Het wekte twijfel en onzekerheid bij me op. Waardoor dat enthousiaste en vrolijke er echt niet iedere dag was. De eerste weken na mijn besluit waren enorm roerig. Mijn emoties gingen alle kanten op. Van enorm vertrouwen naar de grootste twijfels en veel tranen erbij. In mijn achterhoofd wist ik dat dit part of de deal zou zijn en daarbij wist ik van binnen dat mijn keuze echt klopte en ook de juiste was. Dus dat bleef ik dan heel vaak tegen mezelf zeggen. De eerste maanden heb ik het alleen gedeeld met mensen dicht bij me. Ik kon het nog niet de wereld ingooien omdat ik eerst alles goed geregeld en rond wilde hebben voordat ik de cliënten in zou lichten over de verandering. Dat heeft me geholpen. Zodat ik eerst zelf aan de keuze kon wennen, en het deelde met de mensen met wie ik zelf wilde. De onzekerheid en twijfels werden steeds minder en al gauw was er alleen nog maar een enorm vertrouwen, en sinds die er is is die ook niet meer weg gegaan. Ik heb mezelf in die tijd ook extra gevoed met veel inspirerende filmpjes, boeken, en verhalen van mensen om me heen die eenzelfde stap hebben gemaakt of in ieder geval me positief konden beïnvloeden. Daarnaast wist ik, ik moet de komende tijd goed voor mezelf zorgen, ik daag mezelf uit, door uit de comfortzonde te stappen. Dus ik zorgde ervoor dat ik voldoende sliep, regelmatig sportte en bijna dagelijks mediteerde. Ook dit hielp. En er bijvoorbeeld bewust voor koos om even niet meer aan hardloopwedstrijden mee te doen of naar Bikram yoga te gaan maar een zachte vorm van yoga te doen, en niet meer op tijd&afstand te lopen, om zo ook vriendelijk voor mezelf te zijn. De rest was al uitdagend genoeg. Dat hoefde van mij dan ook niet nog eens tijdens het sporten.
Een super spannende, leuke, heftige, totaal niet saaie, en geweldige tijd die ik niet zou hebben willen missen. Het heeft me enorm veel vertrouwen gegeven. Ik heb mogen ervaren dat het kan, als je er maar voor kiest.
Dus mocht jij in eenzelfde soort situatie zitten?
Heb vertrouwen en juist do it! 🙂
Mooi verhaal Yvonne! Precies zoals je uitstraalt. Volg he gevoel dan komt het helemaal goed. Het blijkt masr al te duidelijk. Veel mensen zullen je gaan volgen omdat dit het juiste pad is.
Succes!!!!!
Dankjewel Frank!!! 🙂
Fijn om te horen. En inderdaad, ik hoop dat vele mensen, oa door dit te lezen nóg meer hun gevoel gaan volgen. Het gaat ze zoveel moois brengen!
Bedankt voor deze mooie en eerlijke blog over je carrière-switch. Haptonomie ligt a.h.w.in het verlengde van fysiotherapie. Het komt op mij over als ” de diepte in gaan”. Het luisteren naar jezelf klinkt als een cliché maar is helemaal niet zo makkelijk en vanzelfsprekend. Het lijkt wel alsof we geprogrammeerd zijn op voldoen aan de verwachtingen van onze omgeving. Veel succes!
Dank voor je reactie, Natalie!
Heel interessant interview. Leuk om te lezen hoe ze haar weg heeft gevonden van fysiotherapie naar haptonomie. Ik kan me voorstellen dat je al je opgedane kennis meeneemt in dit nieuwe beroep en dat het elkaar aanvult. Erg inspirerend dat ze voor haar gevoel durft te kiezen!