Tien dingen die mensen zeggen als je vertelt dat je voor jezelf gaat beginnen 6

Gefeliciteerd met de beste beslissing van je leven!

Vorige maand zegde ik weer eens mijn baan op. Dit keer niet voor een carriereswitch, maar om zelfstandig verder te gaan in mijn vakgebied. Ik word fulltime freelance blogger/PR/communicatie-adviseur! Dit zijn de reacties waar ik mee word dood gegooid.

Voor jezelf beginnen is niet niks. Je hebt een expertise nodig, een flinke portie lef, opdrachtgevers en natuurlijk nog wat formele rompslomp. Aan de andere kant is het ook geen rocket science. Just do it! Werken als zelfstandige heeft voor- en nadelen, net als werken voor een baas trouwens. Die voor- en nadelen heb ik uiteraard goed tegen elkaar afgewogen. Maar had ik dat niet gedaan, dan had ik alles ook nog eens van anderen gehoord. Want dit zeggen mensen zoal als je vertelt dat je voor jezelf gaat beginnen.

1. Dus je gaat helemaal verder als blogger?

Eh, dat heb ik niet gezegd toch? Dat is namelijk ook niet zo. Het zou wat zijn als ik geld zou verdienen met Artikel 2.55 en ook nog eens zoveel dat ik daar helemaal van kon leven! Artikel 2.55 is en blijft vooral een hobby, maar wel eentje die me veel heeft gebracht op carrieregebied. Zo ben ik nu ook freelance travel- en businessblogger voor o.a. Miss Legal en Rondreis.nl, en ben ik freelance PR/Communicatieadviseur voor Miss Legal en Ebruze.

2. Heb je al een KVK-nummer?

Ja, al ruim twee jaar. Zoals je misschien wel eens hebt gezien op mijn blog, ben ik al freelancer sinds eind 2013. Toen schreef ik mij al in bij de KVK, en sinds die tijd heb ik dus al twee jaar kunnen ‘oefenen’ als ondernemer. Wel zo handig!

3. Maar heb je dan al opdrachtgevers?

Soms ben ik bang dat ik teveel over mijn leven online zet. En dat ik jullie overspoel – en vermoei – met alle informatie over mijn carriere en reizen. Maar als ik dit soort opmerkingen krijg, besef ik dat zoveel mensen heus nog steeds niet alles van me weten, Want als iemand niet eens weet dat ik al opdrachtgevers heb… Leest diegene uberhaupt mijn blog? Niet dat dat een verplichting is natuurlijk, maar ik heb jullie dus nog niet gehersenspoeld in ieder geval! En ja, ik heb dus al meerdere opdrachtgevers.

4. Maar heb je al genoeg werk om helemaal voor jezelf verder te gaan?

Tja, dat is een beetje het ding van zo’n overstap he? Op het moment dat je nog voor een baas werkt, heb je weinig tijd om daarnaast een hele business op te zetten. Aan de andere kant moet je dat natuurijk wel deels al proberen, want anders kom je van een koude kermis thuis als je opeens voor jezelf gaat werken. Ik heb afgelopen maanden dan ook menig avondje, woensdagje of weekendje gewerkt om nieuwe opdrachtgevers te vinden en te houden, zodat ik als straks mijn vaste baan eindigt al redelijk wat werk heb om zelfstandig verder te gaan.

5. Poeh, dat lijkt me zo onzeker… Nooit weten wat je die maand verdient…

Tja, dat is de afweging die je maakt. Vrijheid versus zekerheid: die blog schreef ik in 2014 al! Maar bij mij is de balans omgeslagen naar vrijheid. Dat is mij meer waard dan ‘zekerheid’. Ik zet dat tussen aanhalingstekens, want hoeveel zekerheid biedt een vaste baan nou echt? Ik heb het nog nooit tot een vast contract geschopt, en dan nog kan een bedrijf failliet gaan of reorganiseren. Sta je dan met je goede gedrag! Bovendien kun je als freelancer ook ‘vaste opdrachtgevers’ krijgen, waarvan je weet dat ze elke maand werk voor je hebben. En ja, altijd om meerdere paarden wedden natuurlijk.

6. Kan je niet voor Pride blijven freelancen? Heb je vast een opdrachtgever!

Als ik Pride als vaste opdrachtgever zou willen, zou ik beter gewoon fulltime in dienst kunnen blijven niet waar? Daarbij zeg ik niet voor niets mijn baan op: ik wil meer tijd besteden aan de klussen die ik er de laatste maanden bij heb gekregen, en daarvoor moest ik een keuze maken. Niet meer Pride of niet meer freelancen. Anders zou ik beide dingen half doen. Thanks voor meedenken hoor! PS. Ze zien me aankomen! Ik neem ontslag, maar je kunt voor per 1 februari voor het dubbele tarief inhuren. Joe!

7. Als het niet lukt kan je altijd weer een baan zoeken…

Dat kan inderdaad! Ik heb niets te verliezen toch? Solliciteren is mijn expertise inmiddels 😉 Maar even zonder dollen, dat is natuurlijk niet hde beste insteek. Ik ga ervan uit dat het allemaal wel gaat lukken. En mocht ik nog wat opdrachtgevers tekort komen, dan lijkt het mij makkelijker om er een extra opdrachtgever bij te zoeken dan mijn halve onderneming weer stop te zetten en weer een vaste baan te zoeken. Die liggen toch ook nog steeds niet voor het oprapen he…

8. Vindt je vriend dat wel goed?

Natuurlijk bespreek je grote beslissingen met je partner. Mijn vriend wist uiteraard al als eerste van mijn plannen! Maar ‘of hij het goed vindt’? Ik moet toch zelf weten of ik mijn geld verdien als zelfstandige of voor een baas? Zolang ik mijn deel van de vaste lasten gewoon betaal en ik gelukkig ben, is hij tevreden! Hij is trots op me en begrijpt mijn beslissing en daar ben ik heel erg blij om. Maar daar is hij natuurlijk mijn vriend voor! <3

9. Gefeliciteerd met de beste beslissing van je leven!

De reactie van menig ondernemer: een en al enthousiasme! Ik voel me nu al thuis in de ondernemers-community. Het schept echt een band: ondernemers begrijpen elkaar. Door al dat enthousiasme heb ik er nog meer zin in en heb ik het idee dat er ‘geen weg meer terug is’ als je eenmaal de stad naar het ondernemende leven hebt gezet!

10. Gaat je helemaal lukken!

Zo leuk als mensen dit zeggen. Dan hebben ze dus alle vertrouwen in je, en daar krijg ik zelf ook weer meer vertrouwen van. Dat alle puzzelstukjes op elkaar vallen en je het idee hebt dat het allemaal zo heeft moeten zijn, dat je stiekem altijd al wat ondernemersdrang in je had, dat je lijstjes-blogs leest met tekenen dat je een ondernemer bent en alles in jezelf herkent. Dat je in jezelf gelooft en het inderdaad helemaal gaat lukken!

Wat hoorde jij toen je vertelde dat je voor jezelf ging beginnen? Welke reactie zou jouw eigen reactie zijn?