 |
| Hoe krijg je die baan? |
Alweer anderhalf jaar geleden sprak ik op de VU Beroependag voor studenten. Daar vertelde ik over starten op de (juridische) arbeidsmarkt. En ook: het niet kunnen starten op de arbeidsmarkt. Uiteindelijk ben ik op mijn pootjes terecht gekomen, en deel de sollicitatielessen die ik leerde nu graag met jullie.
Toen ik net studeerde maakte ik me nooit echt zorgen over mijn kansen op de arbeidsmarkt. Ik ging ervan uit dat ik later een baan zou krijgen in de advocatuur. Wat er verder mogelijk was wist ik eigenlijk niet eens. In de masterfase probeerde ik wel meer mijn best te doen. Een stage vinden bleek opeens niet zo makkelijk, en iedereen zat in bestuurtjes, deed vrijwilligerswerk en ging naar het buitenland. Ik ook. Over het vinden van een baan na mijn afstuderen kan ik kort zijn. Dat viel vies tegen. Hopelijk gaat het jullie makkelijker af!
Cijfers en cv
Uit onderzoek van een UvA-student blijkt dat juridisch afgestudeerden die een baan vinden, onder hun niveau werken, en soms ook niet-juridisch werk hebben. Hoe krijg je wel de baan die je wilt? Werkgevers blijken niet alleen naar (master-, bachelor- en soms zelfs middelbare school)cijfers te kijken, maar ook naar het cv. Bestuurservaring, commissies, juridische bijbaantjes en een studentstage vergroten je kansen op de arbeidsmarkt. Ook ervaring in het buitenland, zoals een uitwisseling, stage of vrijwilligerswerk, wordt gewaardeerd. De meeste kantoren vinden een 7,5 gemiddeld trouwens niets bijzonders. Bij Zuidas-kantoren zal dit gemiddelde nog hoger liggen. Bij creatieve bedrijven zullen cijfers misschien niet eens een rol spelen.
Vacatures
Waar vind je vacatures? Op grote sites als Monsterboard en JBB natuurlijk, maar je zal dan niet de enige zijn. Zoek dus ook op meer gespecialiseerde sites, die alleen ‘jouw branche’ kent. Naast wachten op vacatures kun je natuurlijk ook zelf bedrijven zoeken. Bel ze eens op of stuur een mailtje. Wie weet zoeken ze net iemand of mag je een open sollicitatie sturen. Dit laatste kun je overigens altijd doen, al is het misschien zonde van de moeite als ze niemand nodig hebben. Contact maken kan in ieder geval nooit kwaad. Tot slot vond ik ook vaak vacatures (en leuke bedrijven) via LinkedIn en Twitter.
Sollicitatiebrief
Iedere werkgever zal een ander soort sollicitatiebrief willen zien. Inhoudelijke tips kan ik dan ook niet echt geven. Toch zijn er richtlijnen waar je je wel aan kunt vasthouden. Maak je sollicitatiebrief bijvoorbeeld nooit langer dan 1 A4. Recruiters hebben het druk, en haken af als jouw verhaal te lang is. Bovendien is het ook een kwaliteit iets snel en gemakkelijk te kunnen overbrengen. Vermeld in je sollicitatiebrief nooit dingen die ook letterlijk in je cv staan. Dat is dubbelop. Wat je wel moet vertellen? Ik hield altijd het volgende aan: Waarom deze functie? Waarom dit bedrijf? En waarom ik? Check – vanzelfsprekend – ook altijd even je brief op spelfouten, de juiste datum, naam, etc.
CV
De ene werkgever zal bestuursfuncties belangrijker vinden dan de andere. Of juist dat vrijwilligerswerk in het buitenland. Wat iedereen in elk geval zal waarderen, is een overzichtelijk cv. Houd de omgekeerd chronologische volgorde aan: begin bij je laatste baantje. Vakantiewerk van toen je veertien was kun je weglaten. Dat is niet relevant. Of vermeld desnoods al dit soort baantjes onder één noemer. Zeker als je aan het begin van je caririère staat geldt: houd het cv kort. Twee A4’tjes is echt genoeg!
Sollicitatiegesprek
Goede antwoorden zul je toch echt zelf moeren bedenken, maar met de basics kan ik je wel helpen. Kom op tijd, kleed je naar de gelegenheid (een Zuidas-kantoor vraagt om een andere outfit dan een modeblad), bereid je goed voor (Google je gesprekspartners!) en maak er zeker een dialoog van. Het gesprek vindt niet alleen plaats zodat het bedrijf jou kan leren kennen en ondervragen, maar ook andersom. Stel dus ook eens een vraag terug, en probeer er achter te komen waarom je er echt zou willen werken. Oke, je wilt waarschijnlijk gewoon die baan, maar als je het sollicitatiegesprek als een test voor jezelf ziet, is het ook meteen een stuk minder eng.
Plan B
Niet aangenomen? Vraag je gesprekspartner om feedback. Wat ging er fout? Waarschijnlijk niet heel veel, maar was de concurrentie gewoon moordend. Een betere klik misschien, of een beter cv. Om toch verder te komen kun je uiteindelijk toch maar beter een baan onder je niveau aannemen. Of bij dat bedrijf dat niet je eerste keuze was. Uiteindelijk leer je namelijk toch iets (en moet je toch de huur betalen). Met de opgedane kennis en ervaring, en je gegroeide netwerk, kun je hopelijk op een later moment alsnog je droombaan bemachtigen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden… Of misschien krijg je uiteindelijk wel een heel andere bestemming op het oog!
Lees ook: Zo werd ik redacteur bij Textilia
