Een journalist in 7 stappen

Afgelopen week rondde ik mijn cursus Journalistiek Schrijven af, die ik bij Universiteit Utrecht’s cultuurcentrum Parnassos volgde. Dit lijkt gezien mijn baan bij Textilia misschien mosterd na de maaltijd, maar om eerlijk te zijn had ik nog nooit de theorie van het schrijven bestudeerd. Toch handig: na zeven weken cursus kan ik me dan nu eindelijk echt journalist noemen. (Al houd ik dat in Marokko liever voor me.)

Oh wacht, dat kon ik al! Journalist is namelijk geen beschermde titel. Iedere Nederlander die nieuwsfeiten verzamelt en publiceert kan zichzelf in principe journalist noemen. En gezien mijn schrijversverleden was ik dat dus ook al. In de Nederlandse grondwet staat zelfs: ‘Niemand heeft voorafgaand verlof nodig om door de drukpers gedachten of gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. Lang leve persvrijheid! 

Dat ‘iedereen’ journalist kan zijn, neemt natuurlijk niet weg dat een cursus (of studie) Journalistiek erg nuttig kan zijn. Natuurlijk doe je sommige schrijfdingen al automatisch goed in de praktijk, maar de theorie kan je bevestiging, houvast of een beter inzicht bieden. Na zeven lessen denk ik inmiddels meer na over het schrijven van stukken. Ga ik ergens heen of lees ik slechts een persbericht? Wat voor artikel kan ik hier het beste van maken? En wat heb ik daar voor nodig? 

Een beetje theorie is dus niet alleen handig om een journalist te worden. Ik voel me door de cursus ook meer een ‘echte’ journalist. Daarvoor was ik ‘gewoon’ blogger. En dat is volgens sommigen een wereld van verschil. Wie had gedacht dat mijn wilde gedachtes van drie jaar geleden nog eens werkelijkheid zouden worden? Begin 2011 schreef ik meerdere blogs over een mogelijke carrière als journalist. Wat kan ik zeggen? Wie schrijft die blijft!