 |
| Cool doen in het Joods Historisch |
Vorige week vond voor de veertiende keer de Museumnacht plaats. Totaal trokken 30.000 bezoekers erop uit om cultuur te snuiven in maar liefst 50 deelnemende musea. Of toch niet?
Voor mij was het dit jaar de allereerste Museumnacht. Shame on me, I know. Maar ik ben gewoon geen groot liefhebber van kunst. Geef mij maar een mooi stukje proza. Of een mooie backpacktrip: op vakantie heb ik meer cultuur gezien dan thuis denk ik.
Toch werd het de hoogste tijd eens naar Museumnacht te gaan. Ik ben bijvoorbeeld nog nooit in het Van Gogh-museum geweest. En ook nog niet in het nieuwe Rijks. Om over alle kleine, (voor mij) onbekende musea maar niet te spreken.
Uiteindelijk had ik een kaartje weten te bemachtigen en stelde met mijn vriend onze route op. Wat bleek? Geen kunst voor ons. Ook de boyfriend is namelijk geen snuiver (kunst noch coke). Geef ons maar de Grote Beer: het Planetarium in Artis, de Big Internet Museum in het Hyves HQ (nostalgie!) en Foam het Fotomuseum.
Eenmaal aangekomen bij Foam was ik gerust gesteld: volgens mij kwam helemaal niemand voor de kunst, en ook niet voor de cultuur. In de rij voor de deur stonden hipsters en mooie meisjes. In de bar was het drukker dan de Bar Italia in hoogtijdagen. Bij de foto’s, waar het eigenlijk om had moeten gaan, was het weliswaar ook druk, maar meer in de zin van ‘kijk ons hier cool rondstruinen in een museum’.
Ik ben weer een ervaring rijker en een illusie armer. Museumnacht is voor velen een cultureel excuus voor hipheid geworden. Net als De Parade bijvoorbeeld. Maar ik oordeel verder niet, want ook ik doe er vrolijk aan mee. Ja, ik ben een yup. Of denk je dat het toeval is dat ik niet eerder naar Museumnacht ben geweest?
Lees hier meer over een casual of sportief excuus voor hipheid.
