Toen ik nog studeerde fantaseerde ik altijd over mijn eerste salaris. Correctie: over wat ik met dat salaris zou gaan doen. Of eigenlijk: welke tas ik daarmee zou gaan kopen. Toen mijn eerste salaris zich voordeed bleek dat echter erg snel op te gaan aan een hoge huur, boodschappen, gemeentebelasting en de luxe lifestyle die ik mijzelf als Zelfstandige Werkende Vrouw al snel had aangemeten. Aantal gekochte tassen: 0.
Heb ik eigenlijk al niet genoeg tassen? Hoeveel tassen moet een vrouw hebben? Ik heb een middelgrote zwarte tas, een grote zwarte tas, een grijze nette tas, diverse avondtasjes… Hoeveel tassen is teveel? Kan een vrouw ooit genoeg tassen hebben?
Na een jaar werken is de tas er nog steeds niet. De kriebels daarentegen… Toch vraag ik mezelf ook vaak af wat zo’n tas me nou waard is. Een heerlijk luxe-gevoel ongetwijfeld. En een ‘ik heb het gemaakt’ bevestiging. Maar ja, uiteindelijk is het alleen maar schone schijn. En dat is een tripje naar Barcelona niet. Dat is echt, dat is genieten, die herinnering gooi je nooit weg en gaat nooit uit de mode. En dat voor hetzelfde geld.
Vriendin P. vertelde mij laatst dat zij er aan dacht om een Mulberry tas te kopen. Een prachtig exemplaar, geloof me, maar die tassen zijn meer dan 1000 euro. Mooi of niet, maar daar kan ik twee weken van naar Azië. En hoewel ik niet zo van de namaak ben, koop ik daar een prachtige ‘Mulberry’ voor maar 50 euro.
Gelukkig zijn we allemaal Zelfstandige Werkende Vrouwen en moeten we zelf weten wat we met ons geld doen. De één gaat er liever van reizen, terwijl de ander het uitgeeft aan een tas. Ik heb helaas de ‘pech’ dat ik een liefde voor beiden heb, en zal dan ook elke keer weer die afweging moeten maken: tas of tripje?
Tas Smaak € 195 = weekendje weg |
Tas Marc by Marc Jacobs € 395 = city trip |
Tas Mulberry € 1300 = vakantie Azië |
Wat heb jij over voor een tas? En wanneer denk jij: ‘van dit geld maak ik liever een tripje’?
ik ga zeker weten voor het tripje! 😉 Al vind ik die derde tas wel errug mooi..