Waar kan je walvishaaien spotten in de Filipijnen? En is het gevaarlijk? Ik vertel je meer in deze blog.
Walvishaaien spotten stond al jaren op mijn bucketlist. Dus toen mijn vriend en ik besloten om naar de Filipijnen te gaan – wat voor mij toch wel gelijk staat aan walvishaaien – móest het er natuurlijk van komen. We wilden niet in Oslob met walvishaaien snorkelen, omdat ze daar gevoerd worden. Dit is om meerdere redenen niet verantwoord. Maar waar konden we dan wel heen? Ik leg het uit in deze blog.
Walvishaaien spotten in de Filipijnen
Er zijn in de Filipijnen een paar bekende en minder bekende plekken waar je walvishaaien kunt spotten. De allerbekendste plek is Oslob, op het eiland Cebu. Dat is dus de plek waar ze massaal gevoerd worden, en je met boten vol toeristen tegelijk het water op gaat. De walvishaaien worden hier gevoerd, waardoor je er altijd wel een paar spot. De keerzijde – naast hordes selfies-makende toeristen – is echter dat voeren slecht is voor de walvishaaien. Daarover later meer. Andere plekken om walvishaaien te spotten zijn bijvoorbeeld Donsol (Luzon) en Pintuyan (Southern Leyte). Ik heb ook mensen gehoord over walvishaaien spotten nabij Puerto Princesa.
Moeten we walvishaaien voeren?
Het is schadelijk voor de walvishaaien, en daarmee voor het hele milieu, om ze te voeren. Omdat ik zelf eerst ook het antwoord niet wist op deze vraag, heb ik wat research gedaan. Ik deel mij bevindingen nu graag met anderen die ook twijfelen waar ze walvishaaien willen gaan zien.
Vijf redenen waarom walvishaaien niet gevoerd moeten worden
- Ze krijgen een eenzijdig voedingspatroon van het voer (doorgaans bevroren garnalen);
- Ze brengen van nature helemaal niet zoveel tijd aan het wateroppervlak door, en zeker niet in verticale houding;
- Walvishaaien zijn migratie-dieren; ze horen niet op een plek te blijven;
- Door het voeren komen ze nu vanuit zichzelf op boten af. Hierdoor kunnen ze makkelijk gewond raken of zelfs gestroopt worden;
- Alles wat schadelijk is voor walvishaaien is verboden door lokale en internationale wetten.
Wat is het alternatief?
Mijn vriend en ik wilden dus graag op zoek naar een alternatief. Waar zouden we nog meer walvishaaien kunnen spotten? En waar worden ze niet gevoerd? Na even speuren kwamen we dus uit bij Pintuyan, een gebied op het eiland Leyte. Pintuyan ligt aan de Sogod-baai, waar nog meer dorpjes aan liggen. We kozen er uiteindelijk voor om te verblijven in het Padre Burgos Castle Resort, in het dorpje Padre Burgos. Want als er walvishaaien aan de ene kant van de baai zouden zitten, zouden we die toch ook wel vanuit Padre Burgos kunnen spotten!?
Hoe kom je bij Padre Burgos?
Wij vertrokken richting Padre Burgos vanuit Cebu City. Eerst met een ferry naar Hilongos. Dit duurde ongeveer vijf uur. De boot vertrok om 12:00 uur ’s middags en we kwamen in Hilongos aan om 17:00 uur. Daar moesten we een bus nemen. Deze stopte na een uur in Maasin. Daar konden we – na even zoeken – overstappen in een minibus (jeepney). Na ongeveer nog een uur rijden werden we in Padre Burgos voor ons hotel afgezet. Het was inmiddels 19:30 uur. Wat een rit! Blij dat we er waren, want in het donker op een niet-toeristisch eiland had dat zomaar anders kunnen zijn.
Op de ’terugweg’ namen we een taxi naar Liloan. Dit duurde ongeveer 1,5 uur. Vanaf Liloan gaat er een snelle ferry naar Surigao, waar we een andere ferry zouden pakken naar Siargao, een prachtig eiland. De snelle ferry bleek echter niet zo snel, waardoor we onze aansluiting misten. Omdat er geen andere boten meer gingen die dag, boekten we een hotel in de haven, om de volgende ochtend alsnog de ferry naar Siargao te pakken. Tip: plan je reis zo goed mogelijk, en houd rekening met vertragingen!
Ik hoorde andere mensen ook over vliegen op Tacloban, maar dat is meteen 3,5 uur rijden, en je kan niet overal heen vliegen vanaf Tacloban. We hadden voor de ’terugweg’ ook terug naar Cebu City kunnen gaan en daar het vliegtuig kunnen pakken naar Siargao, maar dat zou zeker niet sneller zijn geweest. Een lange rit is het toch wel, maar dan heb je wel wat!
Tips om walvishaaien te spotten
Wij verbleven totaal vier nachten in Padre Burgos. Zo hadden we drie hele dagen, waarvan we de eerste dag gebruikten om bij te komen van de lange reis. Hierdoor hadden we uiteindelijk twee dagen ‘over’ om de walvishaaien te spotten. Dit hadden we bewust zo geboekt, want mochten we de eerste dag nu geen walvishaai zien, dan hadden we nog een tweede dag als back-up.
Dit bleek geen overbodige luxe. In het hotel ontmoetten we een Amerikaan Tony. Hij was al twee keer op ’tour’ geweest, maar had nog geen walvishaaien gespot. De paniek sloeg even toe. Waren we hier dan helemaal voor niets gekomen? Of zouden wij wel een walvishaai gaan spotten?
Is het ons gelukt?
Uiteindelijk kwam alles goed en hebben we een walvishaai gezien! We boekten we trip bij Padre Burgos Castle Resort. Dit kostte ongeveer 60 euro per persoon (3500 pesos), inclusief snorkelspullen en een lekkere lunch. We vertrokken ’s morgens om een uur of 9:00. Al vrij snel wist de kapitein een walvishaai te spotten en moesten we vliegensvlug het water in.
Met mijn duikbril nog maar half op en mijn snorkel nét in mijn mond, zwem ik snel om de boot heen. Ik ben aan de linkerkant het water in gesprongen omdat er geen plek was om allemaal aan rechts in te springen, waar de walvishaai over twee tellen langs zwemt. Ik haast me dus naar de voorkant van de boot of mijn leven ervan afhangt. Ik hoop van harte dat ik mijn camera goed heb aangezet, want checken ga ik het niet meer. Ik wil geen seconden van de walvishaai missen
En ja hoor, daar komt het prachtige beest aangezwommen. Het is een kleintje, zo’n 4-5 meter. Als je 10 meter verwacht, valt het dus mee. Maar het is alsnog een gigantisch dier. Sierlijk zwemt hij vanaf rechts langzaam richting de linker kant. Mijn ogen volgen hem, mijn camera hopelijk ook. Het is zo onwerkelijk om na jaren van dromen nu eindelijk een walvishaai in het echt te zien. Al voelt het ook een beetje alsof ik in een aquarium zit. Ik heb zo vaak filmpjes gekeken dat het best vertrouwd voelt. Alsof ik niet echt de prachtige gestipte walvishaai voor mijn neus zie zwemmen.
Na misschien 10 seconden is ‘ie vrijwel uit zicht en komen mijn vriend, Tony, de kapitein en ik boven water. We zijn allemaal door het dolle, geven elkaar high-fives. Dat zelfs de kapitein weer onder de indruk is, zegt voor mij genoeg. Dit is een heel bijzondere ervaring. Om aan de andere kant van de wereld, in zo’n grote plas water een zeldzame en schitterende haai te spotten! Daar kan Oslob niet tegenop. Dit moet een bijzondere ervaring blijven. Boycot Oslob mensen, respecteer de walvishaaien!
Heb jij wel eens een walvishaai gespot? En waar?
Goed dat je dit deelt! Inmiddels wil ik niet meer vliegen voor zo’n vakantie, maar ik prijs mezelf zeer gelukkig dat ik ook een walvishaai heb mogen zien in de Filipijnen. Toen wilde ik ook absoluut niet naar Oslob. Ik had ook nog begrepen dat ze minder nakomelingen krijgen, doordat ze door dat voeden niet op tijd migreren. Uiteindelijk zijn wij in Donsol beland en het was heel fijn om te zien hoe ze het welzijn van de dieren daar echt serieus namen. We hadden we ook een tweede dag nodig, dus dat was heel spannend. Wel extra tof als het dan toch lukt! Dat is natuur 🙂
hoi! mag ik vragen wat het ongeveer kost om van padre burgos naar siargao te komen?
en is het vanaf cebu naar padre burgos te doen in je eentje? omdat je verteld over een niet toeristisch eiland in de avond.
Van Padre Burgos hebben we een taxi, ferry en nog een ferry genomen. Ik weet helaas niet meer precies. Die ferry’s waren een paar euro/tientje denk ik, de taxi waarschijnlijk iets meer. Van Cebu naar Padre Burgos is het zeker te doen in je eentje. Het is veilig daar en het is gewoon een ferry en twee bussen; public transport. Worst case scenario vraag je om hulp; geld scheelt een hoop. Ik betaal liever meer voor private transport, want het was vooral een lange rit!