Heeren House in Chinatown |
Tandoori en verse naan |
Nightmarket in Chinatown |
Nightmarket in Chinatown |
Baba nonya dumplings |
Chinatown |
Toepasselijke muurschildering |
Melacca, Malacca, Melakka, Melaca… Het wordt op veel manieren geschreven, maar iedereen zal het er toch over eens zijn dat het een gezellig en mooi stadje is.
Het lijkt alweer een eeuw geleden, maar anderhalve week terug kwamen wij op vrijdagochtend aan in Malacca, een oud stadje tussen Singapore en Kuala Lumpur in. Malacca stond bekend als een echt cultuur-stadje, en omdat het op slechts twee uur rijden van het vliegveld lag, leek het ons een goed plan hier nog even een nachtje te slapen.
Malacca deed me meteen denken aan Hoi An in Vietnam: eveneens een klein stadje aan het water vol met oude koloniale gekleurde pandjes. De rest van de dag hebben we vrijdag dus rondlopend in ‘Chinatown’ rondgebracht. ’s Avonds was er bovendien een nightmarket, waar veel eten, namaakspullen en souvenirs werden verkocht. Nieuw op de namaakmarkt zijn Ice Watches. Vorig jaar zag ik voor het eerst Tiffany’s sieraden en Dr. Dre koptelefoons. Allemaal inclusief goed nagemaakt doosjes overigens! Ook zijn er in Malacca veel gezellige eettentjes en massagesalons. Een voetmassage kon ik niet overslaan!
Zaterdag wilden we nog even het koloniale deel van de stad verkennen, waar veel Nederlandse architectuur te zien is. Helaas stond het Stadhuys in de steigers. Wel hebben we veel mooie oude panden gezien, evenals een oud Portugees fort. In de Lonely Planet las ik dat er vroeger veel Portugezen en Nederlanders in Malacca hebben gezeten. Vandaag de dag zie je er echter veel Chinezen en ook weer Indiërs. Ook in Melacca heb je dus een Chinatown en hebben we heerlijke naan en kip tandoori gegeten bij een Noord-Indiaad/Pakistaans restaurant.
We sliepen in Hotel Heeren Inn. We wilden eigenlijk een kamer huren in Heeren House, maar hier was alleen nog een familiekamer beschikbaar. Heeren House zag er super uit; alsof de oude koloniale meubels nooit vervangen waren. Heeren Inn was echter ook prima, en in dezelfde straat. Al is het centrum van Malacca überhaupt niet heel groot. Alles is prima te lopen, en dat blijkbaar binnen vierentwintig uur. Het lekkerste eten aten we bij Poh Piah Lwee. Hier eet je typisch Maleisisch, wat eigenlijk een combinatie is van Maleisisch en Chinees, ook wel baba nonya food genoemd.
Via het Discovery Cafe konden we een taxi boeken naar de bus terminal, en kaartjes regelen voor de bus naar het vliegveld. Door de vele plaatsjes, waarvan zelfs nog een nieuw plaatsje de een na laatste dag, hebben we tot het einde vol kunnen genieten. De vakantie zat er nu echter toch écht op. Helaas pindakaas, maar ik kom snel weer terug. Asia, I’ll be back!