 |
| Linda op zakenreis |
Linda Hoekstra (32) koos als tiener voor een studie Dierwetenschappen. ‘Of daar wel werk in te vinden was’, dat zou ze later wel zien. Inmiddels reist Linda als Internationaal Area Manager voor CRV de hele wereld over. “Het leven kan bijna niet beter!”
Op Facebook vroeg ik jullie laatst of jullie het leuk zouden vinden om een gastblog in te sturen. Linda Hoekstra uit Arnhem voelde zich direct aangesproken en stuurde meteen een berichtje. Na een korte mailwisseling ontving ik vorige week haar gastblog. En wat is-ie leuk! Linda koos als tiener niet voor de meest ‘normale’ weg en studeerde af in Dierwetenschappen, maar vond tegen de verwachtingen in snel een (goede) baan. Daarvoor reist ze nu de wereld rond. Lees hieronder het verhaal van Linda!
Van twijfelende puber naar betaalde wereldburger
Door Linda Hoekstra
Om aan het begin te beginnen: toen ik klein was wilde ik ‘iets met dieren gaan doen’ (hoe origineel). De meest voor de hand liggende optie was dierenarts. In mijn ogen is een dierenarts echter iemand die eigenlijk werkt met mensen en ik zag mezelf niet een kat van 21 aan de chemotherapie te leggen of een rolstoeltje voor een hamster ontwerpen omdat de klant dat graag wil. Ik moest dus iets anders bedenken. Op zich was dat bedenken niet het grootste probleem. Ik wist al snel dat het dan Veeteelt (het huidige Dierwetenschappen) zou worden. Het dilemma begon pas nadat ik had uitgevonden waar mijn hart sneller van ging kloppen. Als stadskind zonder koeien, kippen, varkens in de familie (al tellen sommige familieleden misschien wel als varken, haha?) begon het onbegrip, het eeuwige uitleggen, de vragen en het verdedigen.
 |
| Linda @ work |
Als ik ‘gewoon’verpleegkundige of rechter was geworden, had ik waarschijnlijk niet zo vaak de vraag gekregen ‘wat kun je daarmee worden?’, ‘is daar wel werk in te vinden?’ en ‘moet je dan niet verstand hebben van koeien?’ Als puber brengt dat je vreselijk aan het twijfelen. Tja, wat nou als ik werkloos word, wat nou als al mijn studiegenoten lompe boeren zijn, wat nou als ik echt op van die laarzen door de stront moet lopen, wat nou als… dat allemaal niet waar is!? Dan had ik nu niet die geweldige baan gehad.
“Toen begon het onbegrip, het eeuwige uitleggen, de vragen en het verdedigen…”
Ik werk al acht jaar lang over de hele wereld. Ik reis betaald, in mijn eigen tempo en wanneer ik daar zin in heb, naar allemaal mooie plekken. Terwijl ik dit schrijf, ben ik net aangekomen in Siauliai (Litouwen) na een hele relaxte reis met mijn huurautootje vanaf Riga. Alles is hier groen, de zon schijnt, er is slechte Letse muziek op de radio, het is 28 graden en ik heb een Nederlandse mueslibol in mijn hand. Het leven kan bijna niet beter! Het enige verbeterpuntje is de uitloper van een verkoudheid die ik heb opgelopen in het altijd zonnige Nederland, maar anders was het perfect. En achteraf bleek van al andermans angsten en twijfels uiteindelijk alleen dat van die laarzen en stront echt waar te zijn.
Ik zit 40 procent van mijn tijd in het buitenland. Soms is dat elke week een trip van drie dagen, soms ben ik bijna twee weken achter elkaar van huis als ik een paar landen combineer. De vetste plekken voor mijn werk zijn voor mij altijd Afrika. Ik ben een paar keer naar Zuid-Afrika geweest en recent naar Zambia. Gezien de ontwikkelingen in Afrika verwacht ik dat ik daar de komende tijd nog meer landen aan toe kan voegen.
 |
| Van andermans angsten bleken alleen de laarzen te kloppen… |
Moraal van het verhaal; carrière, ambitie, kansen, promotie en de baan van je dromen zitten allemaal in jezelf. Je kunt niet falen tegenover anderen als het gaat om wat je zelf leuk vindt. Door mijn ‘vage’ studierichting en mijn niet voor de hand liggende werkveld heb ik geleerd dat alleen ik en mijn verwachtingspatroon bij elkaar hoeven horen en niet de verwachtingspatronen van anderen. Ik ben tenslotte de enige die weet waar mijn hart sneller van klopt. Reizend werken, vrijheid, nieuwe culturen en vooral beestjes komen allemaal samen in mijn werk. En dat allemaal door me niet te laten leiden door de mensen die (goedbedoeld) probeerden een twijfelachtige puber op andere ideeën te brengen.
“Alleen ik en mijn verwachtingspatroon hoeven bij elkaar horen”
Enige kanttekening is dat je natuurlijk wel moet weten wáár je hart sneller van gaat kloppen, anders zwabber je misschien maar wat heen en weer tussen je eigen gedachten en kun je juist andermans input heel goed gebruiken. Zij kennen jou tenslotte wel een beetje 😉
 |
| Goede koffie op de werkplek, wat wil je nog meer? |
P.S. Bij mijn studie Dierwetenschappen was het uiteindelijk geen koeien knuffelen of varkentjes aaien, dus dat ‘iets met dieren’ heb ik nu in mijn priveleven opgepakt. De weken dat ik in Nederland ben, ga ik na mijn werk altijd eerst naar mijn paard voor een paar uurtjes cardiotraining en natuurbeleving zodat ik de beste ideeën kan bedenken en mijn hoofd leeg kan laten waaien. Maar door mijn studie Dierwetenschappen werk ik nu wel in een sector waar ik echt iets kan betekenen voor een koe (of geit, kip, varken, schaap, paard, lama, buffel, kameel, etc). Dus toch nog die betekenisvolle baan gevonden waar ik als kleine wereldverbeteraar in de dop naar op zoek was!
Over Linda
Linda Hoekstra is 32 jaar en werkt als Internationaal Area Manager voor CRV, een bedrijf gespecialiseerd in rundveeverbetering. Linda stuurt distributeurs in het buitenland aan, zoekt geschikte kandidaten voor bedrijfsovernames en verbetert de positie van CRV. In de praktijk komt het echter voor een groot deel neer op ‘heel hip staan te wezen tussen de koeienvlaaien en de vliegen’. Linda studeerde af als Dierwetenschapper aan de Wageningen Universiteit met de extra specialisatie Toegepaste Communicatiewetenschappen. Meer weten? Laat een reactie achter of kijk op de LinkedIn-pagina van Linda.
 |
| Linda Hoekstra |
